İki dudak arasındaki ülke

Ne yalan söyleyeyim, Ak Parti'nin tek başına iktidarı hoşuma gitmişti. Hele duble yollar, sağlıktaki gelişmeler, düşen enflasyon rakamları, yıllar sonra uzun boylu! diğer devlet büyüklerine yukarıdan bakan, yerine göre postasını koyan bir Lider ve tek partili iktidarın istikrarlı görüntüsü benim için iyi işaretlerdi.

Gelin görün ki gittikçe tek adamlığa giden bu süreçte, ortak akıl yerini "ben yaptım oldu" ya, işinin ehli insanlar yerini sorgusuz-sualsiz itaatçılara, doğruyu savunmak ise yerini "neyime lazımcılığa" bırakmaya başladı.

Özellikle son genel seçimlerden sonra tüm oyu alanın Başbakan olduğu, milletvekili adaylarının sadece tefarruat ve bürokrasiyi tamamlama maksatlı ögeler olduğu iyice netleşti (Zaten adaylar da bu tarz seçilmişti). Bu netleşme ise beraberinde elbetteki "Tek Adamlığı" getirdi.

Zirvenin yanlız adamı da etrafındaki "Padişahım çok yaşa" cı figüranların katkılarıyla "Benden gerisi yalan" moduna geçti. Ama bu hususta belki de en az hatası olan Başbakan.... Nasıl mı? Kendinizi bir an için O'nun yerine koyun, ne demek istediğimi anlarsınız. Basit bir daire müdürü bile yanındaki iki-üç eyyamcı yüzünden " küçük dağları ben yarattım!" havasına girerken Başbakan'ın bu hali az bile!

Bakanların yaptıkları açıklamaları, balataları yakacak kadar ani fren yaptırarak tam tersi istikamete sürdüren Başbakan için araştırma, sebep-sonuç, "neticesi ne olur" gibi mefhumların pek anlamı yok. O dakika iki dudak arasından çıkan söz  "tartışılmaz" bir şekilde kanun vasfı kazanıyor ve bu açıklama yapılan konuyla ilgili diğer bütün konuşulan ve hazırlananlar, yapılan değerlendirmeler için yokmuş gibi yapılıyor.

Dış siyasetten, Milli Eğitime, Sağlıktan, İmara, Tarıma kadar her alanda tartışılmaz ve kanun hükmünde kararlar veren bir Başbakana sahibiz. Tartışmaya kalkanlar ise dımdızlak ortada kalıyor( Bakınız Bülent Arınç!). Zaten bu tür bir problem yaşanmaması için de Başkanlık Sistemiyle ayak altında dolaşacak herhangi bir merci bırakılmayacak.

Tek adamlık; doğru kararlar verilirken insana hoş gelir de ancak yanlış ve dönüşü olmayan kararlarda ise Ülke için onarılamayacak yaralar açmaya başlar.  Haksızlığın dini , görüşü, yakını, akrabası olmaz. Dudaklarınızın arasından çıkan kelimeler "bizimkiler" için nimet, "diğerleri" için külfet olacaksa o işin hesabı diğer tarafta zor verilir.

İki dudak arasından çıkan kelimelerin, çıkmasına sebep olanlar "bu işi halkımız için yapmalıyız" diğerek dikte ederken, sonrasında arka planın kime yaradığına dikkat etmek lazım. Hata insan evladı içindir. Başbakan'da insan evladı olduğunu bilecek kadar inançlıdır. O'na kendi içinde vereceği "ben" mücadelesinde, Ülkeme ise bu zorlu süreçte Allah kolaylık versin.