İki gönül bir olunca..

Neymiş efendim, annesi kızımı vermem, oğlan okumuş ama işi yokmuş, kaldırım mühendisi bile demiş peşin, peşin. Oğlanın annesi de kız güzel ama çıtkırıldım, ev işi bilmez, çocuğu olsa bakamaz demiş!
Peki sizler nasıldınız gençliğinizde?
Ev işi bilirdiniz ama kadınlık ne mümkün? Savurdunuzmu saçlarınızı şöyle bir? Hani kırıtmalar falan ha?

Hiç birini yapamazdınız, herşey ayıptı, günahtı çünkü!

Evde tencere kaynasın yeter dediniz!

O halinizle neylesindi ki sizi kocalar?
Gün yüzümü gördüler garipler?
Gittiler pavyonlara!
Sarışınlara dadandılar!
Vurdular rakının gözüne gözüne!
Siz ne yaptınız, kahırlanmaktan başka?
Evimin direğidir, boyunu posunu seveyim demekten başka.

Eee, şimdi öyle mi?

Hem bu zaman, o zaman mı?

Sizi çok bilmişler, sizii.

Ne diye olmaaaz bu iş deyip kestirip atarsınız a teyzeler?

Seven kalplere kelepçe vurursunuz!

Zamane bunlar, ille de sizin istediğiniz gibi olacak değiller ya!

Kreşler vaaar, üç güne bir de temizlikçi kadın.

Kendi hallerine bıraksanız, onlar bulurlar kendi yollarını!

Gençler birbirlerini parmağında oynatıyorlar vallahi….

Sizler kendi derdinize yanın!

Gençleri de rahat bırakın!

İki gönül bir olunca, samanlık seyran oluyor şimdilerde!!!