İki kişilik yalnızlık

Yalnızlıklar acıdır, acıtır. Hele bir de yanındayken bile kendinizi yalnız hissettiğiniz birisiyle beraberseniz bu dayanılmazdır.

Bu beraberliği sürdürmek sevginizden, çocuklarınız için katlanmanız gereken evliliğinizden ya da herhangi zorlayıcı bir sebepten olabilir.

Bir aradayken sizin onunla ortak yapacak birşeyler bulmaya çalışmanız veya konuşmak için konular oluşturmanız hiçbir şeye yaramaz.Size kendi dünyasına dalmış bir kişiden hayır gelmeyecektir artık...Kendinizi terkedilmiş hissedersiniz bu anlarda, yalnız ve kalbi kırık...

Zira dışarıdan bakıldığında aslında iki kişisinizdir ama ruhunuz yalnızlığa mahkumdur.En acısı da budur, iki kişiyken yalnız olmak, iki kişilik yalnızlık yaşamak.

Beraber yapmaya alıştığınız güzel şeyler tükenmiş midir?Yoksa artık ilgi çekiciliğini mi yitirmiştir bu ilişki?

Bunlara verecek bir cevabınız varsa ne ala , ama ya yoksa ...Nedenini bulmak için kendinizi yer bitirirsiniz ömrünüzden ömür gider, çırpınışlarınız yarar sağlamaz. Oysa ne kadar da güzel bir sevgi vardı aramızda diye düşünürsünüz.Kabahati kendinizde arayıp onlarca soru cevaplar, ama bir sonuca da ulaşamazsınız.

Bütün sevgiler böyle mi biter ?Herkes birgün yalnızlığı yaşar mı ?Yabancılaşabilir mi kişiler böylesine? Hayatınızın önemli soruları bunlar olur bir süre.
Eşiniz ya da sevgiliniz farkında olmadan uzaklaşmıştır sizden.
Çabalar bir sonuç vermiyorsa neden uzasın bu acı diyorum ve en iyisi bırakmak, bırakmak ve yeni ufuklara yelken açmak... Belki de iki kişilik olanı değil daha az acıtan kendi yalnızlığımı seçiyorum...