İki kişilik yanlızlıklar!

Bir kadın bir erkek,içimizden birileri,bildik tanıdık...

Bir kadın,ailesinin onay verdiği adamla evlenir.

Adamda ailesinin aldığı bir kadını eşi olarak kabullenir.

Her ikisi de bedenleri ile olmasalar da beyinleriyle hep bakiredirler!

Hayatın nasıl olması gerektiğini birbirlerine soramaz,hayallerini yaşayamazlar..

Zaman geçer,kadın anne olur ,adam da baba.

Kadının gözünde kocası kutsaldır,bu düşünceyle yıllarca hep susar.

Babası da öyleydi çünkü,annesi de hep suskundu!

Zamanla az da olsa yıpranmışlıklardan nasibini almıştır kadın!

İlk evlendiği körpelik te değildir artık.

Adam monotonluklardan sıkılmaya başlar,çünkü o erkektir.

"Babasının kopyası"övgüleriyle büyütüldüğünden,öyle olmak zorunda hisseder kendisini!

Başka arayışlara girer, emrivaki evlilikten sıkılmıştır.

Dışarıdaki kadınlarla,çılgınlıklar tatmayı dener.

İçinden gelenleri,yapmak istediklerini arar dış dünyada.

Hem o parayı kazanandır,para onun elinin kiridir, kim karışabilir ki?

Bırakın karışmayı, ardından koca bir arkadaş ordusunun alkışlarını alır.

Vay beee,seni çapkııın övgüleriyle.

Evdeki kadını da unutmaz elbette,evini geçindirmek görevi adına.

Gecenin karanlığında sarhoş gelmeler başlar,aile mutluluğunu hissetmekten hissettirmekten uzak!

Bunlara maruz kalan kadın, beni kiminle aldattın sorusunu şiddete maruz kalmamak adına diyemez

Kocasının erkeklik gururu incinmesin diye de arada bir için için inler.

Belki de can acısının sesidir bu inleyişin nedeni,eksiklerini sorgulamamanın kolaycılığı.

Erkek karım dediği, çocuklarını, paylaştığı kadını, öteki kadınlardan ayrı tutar

Evlenilecek kadın olduğundan, eğlenemez karısı ile.

Kadında güya kendisini eğlencelik olarak görmez!

O illede hanım hanımcıktır!

__Tüm bu soruların cevabı kadınlardadır!

Sorunuz ve cevap veriniz kendi kendinize.

Bir eş olarak kadınlığınızı yapmadınız da mı, hayatınızı yaşamadınız.?

Yoksa yaşatamadınızda mı yaşayamıyorsunuz?