iki kuş..

İki kuş...

Onların hayatı,

sıradan olan,

bir kafes içindeki özgürlük...(Ne kadar özgürlük sayılırsa). !

Saatlerce izleyebilirsiniz iki muhabbet kuşunun bir kafesteki yaşamını.

Ne kadar zavallı hayvanlar dersiniz;

Bir kafesin içindeler, hep aynı şeyleri yapıyorlar, gecenin ışıkları söndüğünde önlerini bile göremiyorlar dersiniz. Kafesi açanda olmasa içer de hep kalacaklar dersiniz.

Aslında çok şey söylenebilirdi...

Ama asıl soru acaba kafeste olanlar mı yoksa bu yazıyı okuyan bizler mi kafesteyiz.

Yenileşen dünya yükselen binalar, kentsel dönüşüm adında konutlar derken 4 duvar arasında(kafeste) sıkışan insanoğlunun yaşam mücadelesi mi yoksa her şeyden bir haberdar kafesindeki eşine küçük küçük oyunlar yapan "iki kuş" un özgürlüğü mü.

Cevap ?

Evet dünyamızda teknoloji ilerledi, insanoğlunun gitmediği yer, çıkmadığı tepe kalmadı.

Ama..

Gittikçe uzaklaştı insanoğlu birbirinden, uzun uzun konuşmak için "elektrik" kesintilerini bekledi.

Mutlu olmak için telefonun şarjını bir an önce "elektriğe" kavuşturmaya,

Kazanmak için çok çaba sarf ettiği kalpleri maddiyata değişmeyi tercih etti.

Görev yapmak için dört duvarla çevrili sınıflarda 2 saatlik sınavları kazanmayı bekledi,

Evlenip aile kurmak için saatlerce çalışıp birikim yapmayı,

Fatura yatırmak için sırasını bekledi.

Görüşünü açıkça yazmak için onayları,

Özgürce istediği müziği dinlemek, dinini yaşamak, haklar kazanmak için canların toprak olmasını bekledi.

Aslında çok şey yazılabilirdi...

Ama yazının başına dönmek ve sonlandırmak gerekirdi :

İki kuş;

onların hayatı belki sıradan, belki görünüşte özgürlüğü müebbet hapis cezasına çaptırılmış gibi görünen iki kuştu.

Ama o iki kuş o kafesin içinde birbirlerini mutlu etmek için her şeyden bir haberdar olarak, hiçbir dünya kuralını bilmeden belkide bu yazıyı okuyan senden ve benden daha özgür ve daha mutlu olarak yaşadı...