İki Şehrin Hikayesi

Iki Şehrin Hikayesi 

"Tanrı : Ben hayat verenim ve yeniden diriltenim, bana inananlar ölmüş olsalar dahi tekrar yaşayacaklardır. Yaşayan ve inananlar ise hiçbir zaman ölmeyeceklerdir." Bu alıntı Charles Dickens'in "Iki Şehrin Hikayesi" adlı romanının son sayfasından... Giyotine giden bir adamın son sözleri... 

Iki Şehrin Hikayesi'ni orta okuldayken okutmuşlardı bize, İngilizcesinden. O zamanki İngilizcemizin seviyesinden olsa gerek, ya hiçbir şey anlamamışım, ya da hepsini, en son kısım hariç, unutmuşum. Uzun yıllar sonra geçen hafta Türkçesini aldım ve geçen hafta sonunda da bir solukta okuyup bitirdim. Muhteşem sürükleyici, etkileyici, enteresan, güzel bir hikaye. Eğer okumadıysanız, tavsiye ediyorum mutlaka okuyunuz. Charles Dickens, meşhur David Copperfield'ın da yazarı. 

Yazar Iki Şehrin Hikaye'sinde 1789 larda ki Londra ve Paris'i anlatıyor. Fransız Ihtilalinin iğrenç ve korkunç yüzünü. Fransız Ihtilali keşke hiç olmasaydı demiyorum, tam tersi olması için bütün sebepler birikmiş ve oluşmuştu ve iyi ki de oldu; dünyada cumhuriyet ve demokrasi fikrinin yerleşmesi ve gelişmesi adına. Sadece keşke bu kadar korkunç ve iğrenç olmasaydı diyorum. 

İki şehrin hikayesi aynı zamanda büyük bir aşkın hikayesi. Öyle büyük bir aşk ki, seven adam sadece sevdiği kadının mutluluğu uğruna, giyotinle idama mahkum olmuş olan sevdiği kadının kocasının yerine geçerek (fiziken de ona çok benzemesi sayesinde) gardiyanları aldatarak giyotine gidiyor, ve sevdiği kadının kocasını kurtarıyor. Böyle büyük bir sevgi olabilirmi, hiç olmuşmudur acaba. 

Böyle bir sevgiyle ölüme giden adam son anlarında ne düşünür, ne mırıldanır acaba? Kitaptan alıntı ; "Tanrı : Ben hayat verenim ve yeniden diriltenim, bana inananlar ölmüş olsalar dahi tekrar yaşayacaklardır. Yaşayan ve inananlar ise hiçbir zaman ölmeyeceklerdir." Bakınız Bakara suresinin 28. ayetinde ne deniyor, "Ölü idiniz sizleri diriltti, sonra öldürecek sonra tekrar diriltecek ve sonunda O'na döneceksiniz; ......"Yukarıdaki sözlere benzemiyor mu sizce ?