İkili yalnızlık

Bugün uyandığımda değişik bir sahneyle karşılaşmak istedim...

Malesef hergün aynı senaryo hergün aynı dekor hergün aynı oyuncular aynı rolde...

Ne acı "İkili Yalnızlık" adlı oyunda baş rol oynamak...Bunun için hiç çaba sarfetmedim sanırım bu kadar kolay kazanmak sinir bozucu olsa gerek...

Hayal ettim...

Oyun bizim roller bizim..Başrollerde yine sen ve ben...

Tek fark senaryo değişik...

Bu defa yalnızlığı değil mutluluğu kucaklıyoruz...

Evin içinde birbirimizden haberdarız...Kokularımızı hissedebiliyoruz...Tek gülümseme dünyalarca söze bedel...

Bir günaydın günün tüm stresini alan...

Tartışmak için yer aramıyoruz saatlerce konuşa konuşa bitiremiyoruz birazda yarına bırakalım diyoruz...Kelimeler aşıyor bizi...

Mutfaktan elimde kahvemle çıkınca karşımda "yine mi sen!" bakışlarıyla karşılaşmıyorum...

Haberleri beraber izleyip yorum yapıyoruz..

Sonra güzel romantik bir film eşlik ediyor bize geceyi onu izleyerek geçiriyoruz...

Kaçamak telefon konuşmaları yok senaryoda...Zoraki katlanışlar...Tükenmişliğin aksine yeni bir başlangıç her bişey için...Aşka merhaba mutluluğa merhaba...

Evin içinde iki yabancı değiliz...İlişkimizin adı "ikili yalnızlık" değil artık...