Ikiz Kuleler

Dün 84'lük anamı da alıp sinemaya gittik. Gecenin onbuçuğu. Kimseler yok. Anam, gelini, torunu ve ben WORLD TRADE CENTER (Ikiz Kuleler) filmini izledik.

İki polis, İkiz Kuleler'in enkazı altında kalıyor. Biri belli ki bizim gibi göçmen. Agir bir aksani var. Çavuşum, diyor enkazın altında. "Türkiye'de o küçük kızı dört gün sonra enkazın altından çıkarmışlar. Küçük kız dört gün yaşadıysa, biz de yaşarız be çavuşum!"

Filmin yönetmenini duyunca, kim bilir neler uyduracak (veya beyin cimlastiği yapacak), neleri kurcalayacak diyorsunuz. Hiç de öyle değil. Film sevgi, yardımlaşma üstüne. İnsan olduklarını unutup yalnız yaşamayı tercih etmeye başlamış ademoğulları birbirlerine tekrar yaklaşıyorlar.

Filmde bir de Deniz Piyade çavuşu var. Gönüllü olarak gelip, aramalara katılıyor. "Bizi bırakıp gitme!" diye enkaz altından bağıran polise, "Benim görevim sensin!" diye cevap veriyor.

Kim yaptı, neden yaptı sorularını da sormamış yönetmen. Ikiz kulelere saldiranlari pek gundeme getirmemis.

Filmden çıktığınızda, etrafınıza ürkek ürkek de bakmıyorsunuz.

Kara kuru ve yabancıyiz diye...