İlan günlerim

Yıl 1996. Gazetelere ilan verelim dedik. Hürriyet, Milliyet ve Sabah gazetelerine ilanlar verdik. İlanlarımızı gören diğer gazeteler de arıyorlar.

“Abi gazetelerde ilanlarınızı gördük! Çok güzel olmuş ilanınız. Bizim gazeteye de verirseniz seviniriz!”

“Gelin görüşelim!”

Huylarımdan biri de kimseyi kıramamam!

Sözleşmiş gibi sırayla geldiler! Zaman, Türkiye, Akit, Milli Gazete.

Çay söyledim, içiyoruz. Haftalık ilan vereceğim.

Türkiye gazetesi pahalı biraz ! Marmara bölgesine yayımlayacaklar, üç yüz milyon istiyorlar haftalık. Seri ilanlarda değil de

diğer sayfalarda istiyorum. Çerçeveli resimli 8x6 yanlış hatırlamıyorsam. Zaman iki yüz elli istiyor. Akit gazetesinin

reklamcısı emekli öğretmen, o da Türkiye çapında yayımlarız elli milyon diyor. Milli gazete, o da herhalde kırka yaparız dedi!

Türkiye gazetesinin reklamcısına baktım!

“Bak hepsi senden ucuza yapıyor. Sen niye pahalı yapıyorsun?”

“Biz Türkiyeyiz Abi!”

“İyi de bunlar Suudi Arabistan mı? “ Dedim!

Başladılar gülmeye!

Hepsine verdim ilanı tabi. Türkiye ile Zaman’a çek verdim, diğerlerine nakit. Türkiyeden bir ev aldık, Zamandan iki ev! Akit ve

Milli gazeteden iş alamadık. Ama arayan çok.

Milliyetten mi?

Valla alamadık! Ahret soruları soruyorlar, ne gelen var ne giden!

Ben de gıcığına burada yazmaya başladım!! O kadar para verdik! Derdimizi çeksinler biraz!