İlerlemeyi küçümsemek

Türkiye’nin ilerlemesini küçümseyenlerin yapılanları görmezden gelmek için kullandığı yeni bir söylem var. Memleket nerden nereye geldi, denildiğinde onlar da kalkıp “Zaten dünya gelişiyor, böyle olması dünyanın gelişimine paralel, özel bir şey yok.” diyorlar.  Yani ülkede yaşanan tüm gelişmeler çağın bir getirisi ve başka bir hükümet olsaydı da olacak doğal şeylerdi.

Peki, ne kadar doğru bir söylem bu? Yani son 15 yılda ülkeyi koalisyon hükümetleri yönetseydi ya da bu hükumet değil de mesela CHP iktidarda olsaydı ülke yine bugünkü gibi mi görünecekti? Bu soruya hangi cevabı verirsem vereyim yanlı olacaktır. Okuyanlar beni hükumetin propagandasını yapmakla suçlayacaklardır. Bunun için CHP ya da MHP iktidarda olsaydı hatta birkaç ayda bir değişen koalisyonlarımız olsaydı ne olurdu sorusunu bir kenara bırakacağım. Sorunun cevabını ülke dışında arayacağım.

Gerçekten dedikleri gibi dünyada topyekûn bir ilerleme ve değişim var da Türkiye’de bu kanaldan mı ilerleyerek gelişiyor. Bunu anlamak için 15 yıl önce bizim gibi olan ülkelere bakalım. 15 yıl önce Türkiye dünyada en çok Mısır’a benzetilirdi. Gerek nüfus yapısı gerek askerî ve ekonomik gücü itibariyle Türkiye Mısır ile benzer özellikler taşırdı. İsteyen herkes günümüzdeki Mısır ile 15 yıl önceki Mısır’ı kolayca karşılaştırabilir. Ve tabi 15 yıl önce her anlamda bize benzeyen Mısır’ı bugünkü Türkiye ile kıyaslayabilirler. Madem dünya gelişiyordu Mısır’a ne oldu?

Mısır sizi kesmedi diyelim. 15 yıl önce gelişmişlik düzeyi, milli hasılası bize benzeyen diğer önemli ülkeleri de inceleyebilirsiniz ki bunlar arasında bize çok benzeyen bir diğeri de Brezilya’dır. Arjantin, Meksika, Hindistan da 15 yıllık gelişimi noktasında incelenebilir.

Meseleye ters bir açıdan da bakabilirsiniz. 15 yıl önce bizden fersah fersah ilerde olduğu kabul edilen Yunanistan, İtalya, İspanya gibi ülkelere yönelebilirsiniz. Tarafsız bir bakışa sahipseniz 15 yıl içinde Türkiye ile bu gibi gelişmiş kabul edilen ülkeler arasındaki farkın nasıl da kapandığını göreceksiniz.

Sonuç olarak dünyada her ülke kendi hikâyesini yazıyor. Türkiye, Rusya ve Çin yüzyılın yükselen ve gelişen değerleri. Bu ülkeler yeni yönetim anlayışlarının onlara kazandırdığı güç ile pozitif anlamda tüm dünyadan ayrışmayı başardılar. Aklı başında bir muhalefet bunu kabul edip söylemlerini bu gerçekler üzerinden inşa ederdi.