Ilgaz’ da kar

“ Ilgaz Anadolu’ nun sen yüce bir dağısn” diye başlar hepimizin çocuk yıllarımızda öğrendiğimiz şarkı. Ilgaz benim için ilk ve son kar demektir. İnebolu-Ankara yolu Ilgaz tepesinden geçer. Kış aylarında dik ve virajlı yolları karlar üzerinde giderken oldukça heyecanlı bir yolculuk olur. Henüz yaşadığım şehirlere kar düşmeden Ilgaz karlar altındadır, her tarafta karlar eridiğinde Ilgaz tepesinin yollarının kenarında karlar vardır. Artık beyaz değildir o karlar, kışın bütün çamurlarını içine almıştır.

Tepeye tırmanırken ve inerken görebildiğiniz her yer göğe uzanmış çam ormanıdır. Tüm ağaçlar sanki tepeyle rekabet edercesine çok uzamışladır, hepsi dik ve uzun ağaçlar... Dalları üzerine acımazsızca yüklenmiş kar kümelerini taşımaya çalışırlar. Kış aylarının güneşli günlerinde ağaçların üzerindeki ve yamaçlardaki karlar ışıl ışıl ışıldarlar.

Ilgaz tepesinden geçen yol diğer yollara göre farklıdır. Yolun Kastamonu tarafı asfaltla değil, parkelerle kaplıdır. Genellikle şehir merkezlerinde gördüğümüz bu parkeler ağır kış koşullarının bir zorunluluğudur. Sürekli kar yağan ve buzlanma olan bu yolda tuz da kullanılamıyor, ağaçlara zarar vereceği için. Kış aylarında oldukça yoğun bir trafik olur bu yolda. Ankara’ ya 3 saat mesafedeki kayak merkezi son yıllarda Ankaralıların ilgisini çekiyor.

Tepe noktasında Çankırı tarafına doğru inilmeye başladıktan az sonra bir anıt görürüz. Bu anıt savaş yıllarında şehit düşenler için yapılmış. Anıt üzerindeki olayın nasıl olduğu anlatır ve şehitlerin adları yazılıdır. Bazen o kadar çok kar olur ki, anır kardan bir tepecik olarak görünür.

Ilgaz ve kar Kasım ayından Nisan ayına kadar ayrılmaz ikilidir. Ilgaz’a yeşil de yakışıyor beyaz da.