İlhan İrem, Tarkan

Bir İlhan İrem..
Bir Tarkan..
Bir Sinan Çetin..

Üç'ü de farklı, ayrıcalıklı, iç dünyalarıyla son derece kendileriyle barışık, sanat yorumları ve duruşlarıyla dünyaya farklı pencerelerden bakan sanatcılardır...

Elbette yazılan eserlerin yazarlarının de katkıları oluyordur söylenen şarkılarda ama önemli olan yorumlardır...

Öylesine yorumluyorlar ki sevgili İlhan İrem ve Tarkan, adeta yaşıyorlar yazılan eserlerin içinde... büyülüyorlar sanki izleyici kitlelerini...

Sahne performanslarıyla seyircilere verdikleri elektrik çok bambaşka...
Bu iki sanatcı insan hakkında fazla birşey yazmaya gereğini duymuyorum...
Yaptıkları çalışmalarıyla, duruşlarıyla, düşünceleriyle kimliklerini ortaya koyuyorlar zaten...

Sinan Çetin'e gelince... o da farklı bir çizgide bir sanatcı... gerek yönetmenlik içeriğinde, gerekse hayata bakış felsefesiyle diğer sanatcı kişilerden çok entellektüel ve dünyaya evrensel bakabilen bir insan...

Bir İlhan İrem...
Bir Tarkan...
Bir Sinan Çetin...

Bir dönemler, sanatcıların, özellikle tiyatro sanatcıların hukuk alanında mahkeme duruşmaları sırasında şahitlikleri bile kabül görmüyordu.

Tanrı, sanatcı ruhlu insanları yaratırken acaba farklı şeyler düşünerek mi yaratmıştır.?

"Acaba kutsal kitabımızda yeralan, üçüncü Dünya savaşı sonrası sanatcılar tarafından mi yönetilecek bu Dünya"? diye de düşünmeden edemiyorum...

Çünkü, sanatcı düşünürlüğünde, hoşgörülük, iyimserlik, barışıklık, özverilik, evrensellik..vb içerikleri yeralır...

Sanatcı ruhlu yüreklerde din, dil ve ırk gözetmeksızın her insanı barındırabilir.
Tanrı da bunu emretmiyor mu?

İnsan hakları evrensel bildirgesinde de bunlar yazılı değil mi?

Sevgiler...