ilişkiler

Ne kadar ilginç şu ilişkiler...

Süreçleri boyunca yaşanan garip olaylara girmek dahi istemiyorum. Merak ettiğim nokta başlangıç ve bitişleri. Evet bitiş dedim. Herşeyin bir başlangıcı ve bir bitişi var; hayat bile bir yerde bitmiyormu!

Vay canına,

 ÇOK KOLAYMIŞ..Hedeflerine, ulaşamayınca çelme takıp affedersin diyorlar. deyince afmı edildiklerini düşünüp vicdanların temizlemek istiyorlar. Kollarına kanat takıp uçuyorlar. ….gülme boşuna, takılırsın kuşuna, dİyesim oluyor. EVET,  takılıyorlar bunu birde evliyken yapıyorlar..  nedense  yine  iyilik oynayıp haklı olmak istiyorlar.. Buda insanların her konuda haklı olduğunu gösteriyormuş güya, bir kere yaptıklarının ne olduğunu algılamıyorlar dünya bu tiplere serbest gibiymiş  davranışlar sergiliyolar..  Suç kürk olmuşta kimse giymemiş.  İçimden gülmek geliyor bunlara, sonunda  her insanın kendinin aynısını buluyor…O olması ne gerekiyorsa,  duruş, kişilik, ahlak ne yansıyorsa öyle oluyor...BU  tipler belden aşağıda vurmasını beceriyorlar...

Neyse, ilişkilerin bitişi dedik... Düşünün  daha birkaç  zaman içinde canım cicimken  birden ne hale  giriyor, ama halinden pek de memnun, pek de mutlu. Sanki ortada hiç sorun yokmuş gibi. seni seviyor gözüküp seninle oynuyor, ayrılçağını başka kişilere konuşuyor. sende işitince..... işittiğin için  suçlusun... o bir ayrı  konu oluyor.. kadınsan, yalancısın damgası vuruluyor..

Üzerinden birkaç gün geçiyor, küçük bir kıvılcım ve herşey o anda bitiveriyor. Bir hoşçakal bile yok. Bir güle güle, ne bileyim bir ben artık yokum o yüzden (sen) kendine iyi bak bile yok... Bu mu yani? Bir kaç zaman öncesinine kadar yan yana birbirimize sarılarak destek aluyorken şimdi trene yetişecekmiş gibi yok sayıyoruz diğerini. Sanki hasır altı ediyoruz, bilmemezlikten geliyoruz.

Kimden, neyi saklıyoruz; saklanıyoruz... saklansak bile  doğa kanunları insana hiç acımıyor.. her ne istiyorsa veriyor veya karekterine göre şekillendiriyor..

Nereye gitti o kadar zaman yaşananlar, ne çabuk unutuldu ellerimizde ki sıçaklıklar   o sevgiler bakışlar sohbetler veya niye unutulmak istenir ki ?

Unutulacaksaydı niye yaşandı ki yaşananlar? İŞTE bu geliyor.. Biteceğini  duyduğunda, şöyle söylemek en doğrusu oluyor.

---Öpmeyeyim seni,  sevmeyeyim seni, nasıl olsa ayrılıp  unutacaksın…

Ne garip birşey bu adına ilişki denen kavram…

 Gerçekten sevmek isteyen İnsanlar diyorum, artık kadınlar korkuyor ruhunun acımasından.

Bilinmez öyle midir insan; EVET ---

Ancak derler ki,

 İnsanı diğer  mahluktan ayıran, ayrılığıyla şerefli kılan bir yetisi var,o da yemeğini hayvanlar gibi ağzına götürmesi yahut bitkiler gibi ayağına  gelen ne ise ona razı olması değil de, eliyle neyi ağzına götüreceğini tercih edebilme düşüncesine sahipken..Dünün  küfürle, tartaklanma hatırasından kalan, YANİ değişken insan…

Kadın Korkmuyor karanlıktan,

Kadın Korkmuyor sessizlikten,

Kadın Korkmuyor yaşlılıktan,

Kadını korkutmak isteyenlere,

Orda burda meydanda,

İftira atıp konuşanlara,

Oyun yaptığını sanıp

Oyun kurdun düşüncelerine,

Sekiz mart geçti

Ama,

Her gün sekiz mart,

Bütün bunları yapanlara doğanın ve kadının süprizleri olacaktır.

Unutmayın.

Seni daha iyi bir insan yapacak olan inandıkların, düşündüklerin yada fikirlerin değil, davranışların olaçaktır….