İlişkilerde güven

Düşler tarlasında yeşermekte olan tohumların üzerine, bir Haziran günü kar yağar mı? Ay ellerimizle tutulabilir mi? Gerçek dünyada zifiri bir karanlık gecede yıldızlar yeryüzüne ışık saçarken, güneş ortaya çıkar mı? Yani; insan yaşamı içinde iki aydınlığı aynı anda yaşar mı?

Eğer yaşayabilseydi denge bozulurdu. Bilinen şeyler için belirsizlik yaşayanlar vardır. Sevdiğini kaybetme korkusu içinde olanlar, oyuncağının elinden alınmasından korkan çocuklar gibidir. Çocuk, oyuncağını saklamak, korumak ister. Bunun için ya ceketinin içinde onu sıkar ya da arkasına almak isterken üstüne oturur.

Sevdiklerimiz, gözlerimizdeki bir damla, damarımızdaki kan, aldığımız her nefes değil midir? Ümidimiz, düşlerimizin küllenen alevleri, yüreğimizin okyanus selidir. O zaman kıskançlık nedendir? İlişkilerde neden iki tarafta güven duymazlar, oysa, aşk ve özgürlük bir arada olabilir. İki değişken zıt kutup olursa sevgiye bir taraf boğun eğerken, kendi tarafı için özgürlüğü elden gider. Bazen de gönüllü sevilene itaat edilir. Bu karşı konulmaz bir durumdur.

Karşımızdakini görmek istemediğimizi söylerken, ondan uzaklaştığımız anlar adını kağıtlara karalarız. Bazen bir resim karesine takılırız. O yanımızda yokken eski bir eşya bile onu hatırlatır. Sabah ezan seslerine kadar onu düşleriz. Sonra inatla, gurur yaparak gözyaşı damlalarımızı gömerek hayata devam etmeye çalışırız.

Özgürlüklerimiz kısıtlandığında nokta koymak kolay gelir bizlere. O noktaya kadar çoğumuz virgüllerle denemiş oluruz. Niçin noktalı virgül konulmaz. Arada bir süre uzaklaşılsa da karşılıklı açıklamalarla güvensizlik kaldırılabilir. Galiba yeterince konuşamıyoruz. Bitmeyen işlerimiz yanında sevdiklerimiz hep yarınlara bırakılıyor. Belki bir bakışımız anlaşmaya yetecek iken, kalbimizi dolduran belirsizliklerle yaşıyoruz. Sıkıştırılmış dar zamanlarla sevgi dile getirilmeye çalışılıyor.

Sevginin temeli saygı ve güven karşılıklı açıkça konuşmayla pekişir. "Seven insan kıskanır." sözüne inanmıyorum. Bence, seven insan güvenen, sen varsan ben de varım diyendir. Sevgisinden utanmayan, reddedilmekten korkmayan, yürekten sadece "sevdim seni" diyendir. Kaprisi ve gururu bir kenara atan, tutkusunu dile getirendir. Farkına varmadan çılgınlık yapandır. Sevdası için sadece kendi yüreğine hesap veren kişidir. Seven; içinde korkunç fırtınalar varken, yüreği suskun kalıp karanlıklarda gerçeği arayandır.

Bu uzun sevgi yolunda suskun yüreklerin; karanlık gecelerin bilmecelerini sabırla, güvenle, ama beraberce çözmeleri ve fırtınalardan mavi ufuklara birlikte çıkmaları dileğiyle...