İLK TERCİHİM TURİZM, OTELCİLİK

İLK TERCİHİM TURİZM, OTELCİLİK

Lisedeyken Edebiyat, Tarih, Coğrafya, Matematik, Fizik, Kimya, Resim, Beden, Müzik, Biyoloji vs. derslerimiz vardı. Aklımız bir karış havada dünyadan habersizdik. Sonra Lisenin bitmesine yakın üniversite sınavları geldi çattı. Bizim zamanımızda sınavdan evvel tercih yapılıyordu. Ben de kendi tercihlerimi yapayım diye kitapçığın sayfalarında gezinirken gördüm ki lisede aldığımız derslerin neredeyse tamamının fakülte ve Yüksek okulları var. Ezber derslerden hep kaldığım için, çalışkan bir talebe olduğum söylenemezdi ama o tarihte şöyle düşünmekten de kendimi alamamıştım; Acaba Lisede bu derslere çalışmaya doyamayanlar için miydi o bölümler? Herhalde öyle olmalıydı... Sonra bir de diğer türlü düşündüm; Madem bunları üniversitelerde okutacaklar ne için liselerde okutuyorlar? Sonra kendi kendime; Herhalde üniversiteyi kazanamayanlar hepten cahil kalmasınlar diye okutuyorlardır... Öyle ya insanın başına gelebilir; Bir yaz günü Kadıköy - Sirkeci vapuruna binip, üst güvertede oturup çay içerken, sigara tellendirirken (Şaşırmayın lütfen. o yıllarda sigara içmek ve izmariti ayaklarınızın arasına atıp topuğunuz havada, ayakkabınızın ucu ile üzerine basıp, sağa sola oynatarak nazikçe ezmek ve öylece olduğu yerde bırakmak serbestti.) tam karşınızda oturan orta yaşlı biri öğrenci olduğunuz anlayıp, Amip nedir diye sorsa, siz de bilemeseniz. Adam; Size okulda hiç bir şey öğretmiyorlar mı diyebilir. Çok mahcup duruma düşebilirsiniz. Şahsen o yıllarda biri bana sorsaydı, soruya soruyla cevap verip; Neden soruyorsunuz? Amipi bilip bilmemem neden sizi bu kadar ilgilendiriyor? Diye soramazdım. Ama sanırım etrafa mahcup olmamak için, Amip Balıkesir' in bir ilçesidir, yoksa siz o ilçeyi bilmiyor musunuz? Derdim.. Eminim, kaşlarına düşünüyor şeklini aldırıp, bir eliyle çenesini tutup, kız kulesine doğru sağ gözünü kısıp, beyninin en ücra köşelerinde gizli, böyle anlar için sakladığı bilgileri hallaç pamuğu gibi kolaçan ederdi. Sonra, o hafızasını zorlaya dursun, etrafta oturanlara muzipçe göz gezdirip, Kepsut' un biraz ilerisinde, derdim. Balıkesir garajdan Amip'e de Kepsut' a da her on beş dakikada bir dolmuş kalkar, güzeldir bizim oraları derdim. Tesadüf bu ya, bak sen şimdi bir de adamın yanındaki Kepsut' lu çıkmaz mı; Kepsut' a bir türlü otobüs koymadılar ama Amip' e saat başı otobüs de kalkıyor. Demez mi? Der, der. Anadolu insanının espri anlayışı çok incedir. Hiç belli olmaz, Amip'in meydanındaki caminin yanına bir de ilköğretim okulu konduruverir.

Bu şekil tuhaf düşünceler içerisinde kitapçığı karıştırırken, Lisede okuduğum, iyi, kötü bilgi sahibi olduğum derslerle ilgili, üniversitede var olan bölümleri seçmemeye karar verdim. Çünkü aynı dersleri tekrar edersem, biliyordum ve emindim ki, Lisede olduğu gibi bu defa da Üniversitede sınıfları geçmekte çok zorlanacaktım. Hazır o derslerden Lise müdürümüzün son dakika duruma el koyması dolayısıyla güç bela geçip kurtulmuşken, bu riskleri, bu defa kendi isteğimle, yeniden göze alamazdım…

İşin güzel tarafı bu kez seçim bana aitti. Önümde bir sürü meyve vardı ve ben artık erik yerine kiraz yemek istiyordum. İşte bu yüzden Ege Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Turizm İşletmeciliği ve Otelcilik bölümünü ilk tercihim olarak seçtim. Neden seçtim? Neden seçmeyeyim? Deniz, Güneş, Kumsal, Müzik, Dans, Eğlence, Kadınlar… Yani önce böyle düşündüm. Bu yüzden Turizmci, otelci olmaya karar verdim. Çok çalıştım, Sınava girdim ve ilk tercihimi kazandım.

Postacı müjdeyi getirince çok mutlu oldum, birden kanatlandım, bulutların üzerine çıktım. Sonra çocukluk arkadaşlarım söz birliği etmişcesine başıma toplanıp; “Sen o okulu bitirince otellerde bulaşık mı yıkayacaksın?” Diye sorunca, bulutların üzerinden kafa üstü yere çakıldım.

Adnan Şişman

28 Kasım 2014, Cuma, 04.05, İzmir