İlkbahar rüyası

Hani Nisan yağmurları toprağı besler ya

Tıpkı yağmur gibi düştün hayatıma

Sessiz, sakin bir baharın huzuruyla

Ansızın girdin ya hani

İlkbaharın ilk rüyasıymışsın oysa

Yağmur misali gelip geçici

Bir rüyanın içindeydim oysa

Uyanıkken bile rüyada gibiydim

Aşılmaz duvarlarım vardı delip geçtin

Huzurluydum, zor güvenen ben

İrdelemeden söylediğin herşeye inanıyordum

Çünkü içtendin, samimiydin

Acabalara düşürmüyordun yüreğimi

Baharda yeşeren bitkiler

Tomurcuklar, çiçeğe duran ağaçlar

Açan güller misali hayat doluydum

Söylemek istediğim çoktu sustum

Rüyama anlattım, akan suya yazdım sözlerimi

Ya rüyamı görmedin, ya da sudaki aksi

Ama kısacık bir rüya yaşattın

Uyanmakta zorlandığım, rüyada kalmak istediğim

Bir ilkbahar rüyasıydı yaşadığım

Umut vardı, güven vardı

Düşüncelerde ortaklık vardı

Paylaşım vardı, anlayan vardı

Rüyam çok güzeldi dolu doluydu hani

Bir canlı gül gibiydi

Her yaprağı umut doluydu

Kısacık anlara sığdırıldım

Anlatacak çok şey vardı, dar vakitlere kaldım

Oysa geniş zamanlarda mevsimler yaşanabilirdi

Umudun umudum olabilirdi

Ama bütün rüyalar gibi

Bu güzel ilkbahar rüyası da bitti

İlkbahar rüyasıydın benim için

Dar vakitlere kalan tatlı bir rüya

Her yolun bir başı bir sonu vardır

İlkbahar yağmuruyla beslenemez toprak

Daha uzun süreli yağış ister

Tıpkı ilkbahar rüyasının kısa sürmesi gibi

Rüyalarınızın sonu umutla dolsun

Öyle bir rüyada yaşayın ki

Uyanıkken bile ayaklarınız yerden kesilsin

İlkbaharın coşkusu gibi umut dolu

Ve sonsuz olsun rüyanız...

NURAY ÇÖLGEÇENOĞLU