İlkbaharın İlk Çiçeği Çiğdem Çiçeğidir

O evin bahçesindeki dut ağacından

Mavi bir güvercin havalanmıştı

Kanatları ebruli.

Karpuzatanın tozlu yollarında

Söğüt dalından atlarımızla

Yarışmıştık.

Usumda hala

Dişimi kamaştıran

Dalından kopardığım

Kütür kütür yeşil eriğin tadı

Avuç avuç yediğim

Kuşüzümü ve böğürtlenin

Kokusu.

Doğduğum kasabadan

Bir başka ülkeye çocukluğumu

Tozu dumana katarak taşıyan

Kamyona yüklenmişti eşyalarımız.

Yarım asırlık koca bedenleri

Ve dallarında yeşil/siyah meyveleri

Eşit aralıklarla sıralanmış

Zeytin ağaçları yol arkadaşımdı.

Uzaktan görünce çok katlı binaları

Bulutlarla konuşan minareleri

Burnumun direğini sızlatmıştı

Zeytin yağı ve sabun kokusu.

Babamla gittiğim

İlk Cuma namazı için

Ezberlediğim dualar da

Usumda hala.

Geride kalan

Köşe kapmaca /kör ebe / saklambaç

Oynadığım arkadaşlarımdı

Sokaklara çizgi çizip

Sek sek oynayan ve ip atlayan kızlar.

Deliklitepe’nin eteklerinden

Topladığım çiğdem çiçekleri

Ve yanağımı okşayan

Serin rüzgarda uçurduğum

Kuşlar ve bulutlarla yarışan

Uçurtmanın ipi kopmuştu

Usumda kalan o türküler

“Şu uzun gecenin gecesi olsam

Sılada bir evin bacası olsam”

Bir de

“Mektebin bacaları

Ders verir hocaları”

Ve Ahmet Sezgin söylerdi

“Bu gün günlerden cumadır Cuma

Hamama gidersen yüzünü yuma”.