İlkler

Dünden beri evin içinde dört dönüyoruz. Neden mi? Ali Tuna bey yürümek istiyor. Ama henüz kendi başına yürümeyi başaramadı haliyle bizden destek istiyor. Kimi bulursa parmaklarına yapışıp bütün evi turlamak istiyor. Boyu kısa olan şanslı beli o kadar ağrımıyor, ama boyu uzun olanların vay haline iki turda pes ediyorlar. Ali tuna durur mu asla, yeni birine sırnaşıp onu gezdimesini bekliyor.

Biz emeklese diye beklerken o yürümeyi tercih etti. Her şeyi illaki erken yapacak zaten dişleri de 3 aylık çıkmaya başlamıştı, ne acelesi varsa, sanki hemen yemek yiyecekti. Şimdi de yürüyoruz acele acele koşturuyor, toplantıya yetişecek gibi. Adımları hızlı hızlı, ama tam basamıyor bıraksanız düşüverecek. Nasıl heyecanlı, nasıl mutlu, hiç uyumak istemiyor bıraksanız hep yürüyecek, olan ev ahalisine oluyor tabii, bir gelen de bir daha gelmek istemeyecek bize bu gidişle.

Bebeğinizin ilklerini yaşamak, onların heyecanına ortak olmak dünyanın en güzel duygusu, ne kadar basit olduğunu düşündüğümüz pek çok şey onun için dev bir adım ve bu adımları atarken onun yanında olabilmek, ona destek olabilmek büyük ayrıcalık. Umarım isteyen herkes bu duyguları yaşar.