İnadına aşk

Sevmek neydi sahiden? Bizi aşka inandıran şey neydi? Dolu dolu hissettiğimiz, canımızdan bile çok sevdiğimiz insanın dönüp arkasına bile bakmadan terk etmesi miydi? Her gece sesimiz çıkmasın, sırf annemiz duyup üzülmesin diye yastığa kendimizi kapattığımızda bile, onun başka kızlarla gezip eğlenmesi miydi? Yoksa "seni seviyorum" deyip iki gün sonra başka kızların koynuna girmesi miydi aşk? İşte ben size söyleyeyim; Sabah uyandığında aklına ilk onun gelmesidir aşk. " Acaba mutlu mu? Günü nasıl geçecek?" diye düşünmektir. Her adımında, her nefes alışında onu kalbinde hissetmektir. Haketmediğini bile bile ondan kopamamaktır. Onun canı yanmasın diye, kendi canını defalarca hiçe saymaktır. Aşk mutluluk muydu? Yoksa hüzün mü? Bir kez mutlu olup, bin kez üzülmektir aşk. İşte benim hikayem bunlardan ibaret, karmaşık bir dünyam var. Sizce iyi mi yapıyorum yoksa kötü mü?