İnadına eğlenmeye çalıştım

Habere bağımlı yaşamanın acılarını yüreğimde hissederek geçirdiğim bir günün akşamında sevgilimle buluşacaktım. Alsancak’ta iş arkadaşları ile birlikte kararlaştıkları bir yerde canlı müzik dinleyip eğlenecek, arkadaşlarıyla tanışacaktım.

Tek araçla istediğim yere gitme imkânım vardı fakat yürümek istedim kordon boyunca. Deniz kokusunu doldurmak istiyordum ciğerlerime. Metroya atladığım gibi soluğu Konak’ta aldım. Hayli uzun bir yol yürümem gerekiyordu. Hava da bir hayli serindi, yine de yürümeye değerdi kordon boyu. Kafamın içini tırmalayan sorulardan kurtulmamı sağlayabilirdi yürümek. Son günlerde sürekli suratsız çıkmıştım karşısına, bu gün en azından iş arkadaşlarının yanında gülümsemeyi başarmalıydım.

Beynimde oluşan bir sürü soru ile birlikte koyuldum yola. Nede olsa sevgilimle buluşacaktım. Biraz olsun yüzümün gülmesini sağlardı en azından. Birkaç bira içecek, canlı müzik söylemek için birbirimizi ikna etmeye çalışacaktık. Öyle anlaşmıştık telefonda. Alsancak iskelesine yakın bir yerde bekliyorlardı beni.

Buluşma noktamıza geldiğimde kalabalığın içinde bir çift canlı göz karşıladı beni. Yedi sekiz kişilik bir grup olmuştuk. Benim dışımda erkek yoktu aramızda. Cumhuriyetin yetiştirdiği hür fikirli kadınlardı onlar. İşten çıkmış eğlenmek için çıkmış gelmişlerdi. Eğleniyorlardı da. Çekinmeden kocaman gülücükler savuruyorlardı etrafa. Birçoğu üniversite mezunuydu, kendilerine güvenleri tamdı. Kısa bir tanışma faslından sonra konservatuar mezunu bir arkadaşı sahneye çıkmaya ikna ettik. Artık ikinci şarkıyı söylememesi için hiçbir neden yoktu. Bastırdık, ikinci için…

Onlar geleceğin anneleri olacaklardı. Belki başbakanımızın önerdiği gibi en az üçer çocuk yapacaklar, sonra onlar için hayatlarını parçalayacaklardı. Onlar üçer tane yapmasa da birileri bir yerlerde yapacak ve hayat her geçen gün zorlaşarak devam edecekti gelecekte doğuracakları çocuklar için. Yeni hazırlanan sosyal güvenlik yasası ile birlikte doğacak çocukları 65 yaşından önce emekli olamayacak ve 9 bin gün prim ödemek zorunda kalacaklardı. Şimdilik bütün bunlardan habersiz eğlenmeye çalışıyorlardı.

Sadece kadınlar günü olarak kısıtlanan dünya emekçi kadınlar gününde birkaç küçük hediyeye ya da bir demet çiçekle yetinmek zorunda kalacaklardı. Belki gelecekte Alsancak’ta kadın kadına oturup bira içmek, canlı müzik söylemek gibi bir şansları olmayacaktı…

Sevgilimin ‘neyin var’ sorusuyla kendime geldim. Beynimi tırmalayan soruları bir kenara itip karıştım aralarına. Eğlenmek için gelmiştik, yedi güzel bayanla birlikte hala oturma şansım varken eğlenmekten kendimi almamalıydım. Köpüklü biralarımızı söyledik. Artık daha yüksek sesle söylüyorduk şarkılarımızı. Kendilerine olan güvenleri rahatlattı beni cumhuriyetin kadınları kendilerine güveniyordu. Sorun onlara güvenmeyen zihniyetteydi.

Rahatlamıştım azda olsa etrafımı saran güzel kadınların hoş sohbetleri arasında. Gecenin tadını çıkarmaya gelmişti sıra. Gelirken seyrettiğim tablodan etkilenmiş olacağım ki; sevgilimi koluma taktığım gibi yeniden Konak’ın yolunu tuttum. Çakır keyif olmasak nerdeyse hiç hareket etmeyecekti denize yansıyan ışıklar.

Bir ara durduk bastık kahkahayı, bir midyeciyi geçtikten sonra. Ellerimiz takırdıyordu boş ceplerimizde…

Murat Aydemir