- Kategori
- İnançlar
İnanmayanlara Göre Cesedimizi Karıncalar Yiyecekmiş, İnananlar da Hep Cehennemden Bahsediyor
Ben iki şekilde de ölmek istemiyorum. İnsan yaratanına kavuşmak istemez mi, bu şekilde istemez. Günahın yoksa… Her şeye günah diyen, günahtan başka bir şey bilmeyen din bezirgânlarına göre sağlam çıkmamız mümkün mü?
Öte yandan inanmayanlar da içimizi karartıyorlar…
Öleceğiz çaresi yok ama görüldüğü gibi gönüllü gitmeyeceğiz. Bir taraf cehennemde yanacaksın diyor diğer taraf cesedini karıncalar yiyecek.
Kim ölmek ister ki bu şekilde…
Mezarın girişine hemen cehennemi yerleştirmişler, ya da karıncalar ölsün de yiyelim diye bizi bekliyor!
İnsanlardaki ölüm korkusunun nedeni de bu…
Ölüm asude bahar ülkesidir bir rinde;
Gönlü her yerde buhurdan gibi yıllarca tüter.
Ve serin serviler altında kalan kabrinde
Her seher bir gül açar; her gece bir bülbül öter.
Ben böyle ölmek istiyorum.
Gerçek yukarıda yazılı şekilde olsa bile ölümün böyle olduğuna inanmak istiyorum.
Ölümün dünya ile ilgili bölümü bizi ilgilendirir, bunu da bir hastalık hali gibi görmek lazım. Hani ihtimal ki cennete gideceğini bilse bile bu şekilde ölüm düşüncesi insanları korkutur.
Kale almayalım diyorsun ama yaygın bir düşünce.
Biz zaten bu hayatın bir sonu olduğunu biliyoruz ve hazırız. Zamanı gelince bu dünyadan veda eder gideriz, korkmuyoruz da.
Ama korkutuyorlar.
Ya ateşte yanacakmışız ya da karıncalar yiyecekmiş bizi!
Ölümü niye böyle korkunç hale getiriyorsun kardeşim! Alıyor eline kitabı “Ateşte yanacaksın!” Sen hâşâ Allah mısın?