İncir Reçeli

Filme üç kez gittim. Üçünde de hiç sıkılmadan, aynı şekilde ağlayarak izlemeyi başardım. 

13 hafta sonra Kocaeli'ye gelmeyi başaran filme milyonlarca kez daha gidebilirim. Hem de aynı heyecanla, aynı şekilde izlerim. Hiç sıkılmam. Konusunun sürükleyiciliği bir yana, oyuncuların gerçekçiliği, hikayenin etkileyiciliği... Herşey mükemmel düşünülmüş. 

İsmi söylendiğinde tanınmayacak ama görüldüğünde hatırlanacak minik bir oyuncu kadrosu var. 

Birini çok isterseniz onu bütün samimiyetinizle başka hiçbir şey katmadan elde edebilirsiniz. Hayatına ondan izin almadan girersiniz. Filmde çok hoşuma giden bir şey vardı. Kimse kimseden cep telefonu numarasını istemiyordu. Kimse kimseyi sorgulamıyor, hayatında biri var mı diye sormuyor, geçmişini kurcalamıyordu. Anı yaşayarak hayatın tadılmaya değer yanlarını görüyorlardı birlikte. Birlikte olmanın, birbirine dokunmanın ne kadar mühim ve ulaşılmaz bir şey olduğunu anlatıyorlardı. 

Halil Sezai Paracıkoğlu ve Melike Güner'in baş rol paylaştığı bu filmde ön yargıların insanı nasıl berbat bir duruma soktuğuna da değiniliyordu. Filmin sonunda Duygu karakterinin söyledikleri eminim tüm izleyenleri etkilemiştir. 

'Yaz aşkım yaz. İnsanlara birbirlerine dokunabilmenin ne kadar güzel bir şey olduğunu anlat.' 

Bu kısımlarda ben salya sümük olduğum için bir kısmını hatırlamıyor olabilirim... 

Film izlediğim en güzel aşk filmleri listesinde 1. sırada rahat rahat yerini alırken; Halil Sezai Paracıkoğlu da dinlediğim en güzel şarkılar listesinde şarkılarıyla ve sesiyle 1. sıraya oturuyor. 

Dinlemeli ve filme mutlaka gitmelisiniz. Ben bunu bilir bunu söylerim. 

İyi seyirler.