İnebolu fotoğrafları üzerine yazılmış satırlar- 1

1- Papatyalar

Papatyalar neden bu kadar güzeldir bilir misin? Başka bir söyleyişle: Benim papatyaları neden bu kadar güzel bulduğumu bilir misin? Çocukluk yıllarımda papatyalar heryerde vardı, güller ise evin önünde birkaç tane. Güller korunurdu, aman kimse koparmasın diye oysa papatyalar sahipsizdi ve onlar daha güzeldi.

2- Bir Yavru Kedi

Evime kedi almamaya karar vereli on yıldan çok zaman oldu. Evde yaşayan bir kedinin bir daha sokaklarda mutlu olamayacağını öğrendim o zaman. Sokaklarda gördüğüm kedilerin mutlu olanları hep oralarda yaşayanlar olduğunu anlamak çok kolaydır. Bu yavru kedi sahipli ama dışarıda doğdu ve hep dışarıda yaşadı.

3- Güvercin

Köyde yaşadığım çocukluk yıllarımda güvercinler misafir kuşlardı. Serçeler, kargalar, sığırcıklar, sakalar tanıdıklardı ama güvercinler ara sıra gelen başkalarının kuşlarıydı. Sonra öğrendim onların şehirlere özgü kuşlar olduğunu. Şimdi diğerleri uzak kuşlar, güvercinler tanıdık. İnsanlara yakındırlar ama hep mesafelidirler. Benim tanıdığım bir güvercin var burada. Çekinmeden balkon kapısından eve gelen, içeride yiyecek arayan. Annem alıştırmış. Fotoğraftaki ise başka bir güvercin.

4- Martılar Uzaktan Güzeldir

Geçen yaz iki martının bir balık için havada verdikleri savaşı izlemiştim ve başarabildiğim kadarını da görüntülemiştim. Savaş anında bu fotoğrafta deniz üzerinde süzüldükleri gibi sevimli görünmüyorlardı ama yaşamın gerçeği o savaştaydı. Martıları uzaktan izlemek daha güzel, havada süzülürlerken, denizde yüzerlerken. Yakına geldiklerinde o kadar da güzel olmadıklarını düşünüyorum.

5- Hayalet Ev

İnebolu'da evleri yıkamazsınız, bu hale gelseler bile. Tarihi dokusunu bozmamak için alınmış kararlar, maddi olarak desteklenmeyince terkedilmiş kimi evler bu hale geliyor. Önce camlar kırılıyor, sıvalar dökülüyor, tahtalar çürümeye başlıyor ve sarmaşıklar kendilerine yeni bir mekan buluyor. Yıllar geçtikçe sarmaşıklarla tamamen sarılmış hayalet evler çıkıyor ortaya. Çok değil, yirmi yıl önce bu evde belki mutlu belki de mutsuz yaşamlar sürdürülüyordu.

6- Bir Tepeden Baktım

Yahya Kemal önce davranmış "Sana dün bir tepeden baktım" dizesi için. Tepeden bakınca ağaçların, sahilin, denizin arasında yollar, binalar bile güzel görünüyorlar. Geç kalmayıp o dizeleri yazmayı isterdim bu fotoğrafı çektiğim Abaş tepesine çıktığımda.

7- Borazan Çiçekleri

Borazan çiçekleri ya bahçe kapılarının üzerinden sarkmıştır ya da bahçe duvarlarından. Borazan çiçekleri başkaları içindir, onları evde yaşayanlardan çok yoldan geçenler görür, onların gözlerini okşar.

8- Güneş Denizden Batar

Bizim burada yazın güneş denizden doğar ve denizden batar. Doğduğunu görmek ve fotoğrafını çekmek şansım olmadı. Geçen yıl bir gün hazırlanmıştım ama o gün güneş doğmamıştı. Güneşin batışını hep çekiyorum, en çok güneşle objektif arasına kuşların, teknelerin girdiği görüntüleri seviyorum. Bu fotoğrafta hiçbiri olmadı, hatta donuk battı.

9- Kelebeğin Ömrü

Kelebeklerin kısa ömürleri olduğunu söylerler, hani yalnızca bir gün olduğunu. Acaba bu kadar güzel oldukları için doğanın bir cezası mıdır bu?

10- Solan Güller

Bu yaz solan gülleri, karanfilleri çektim. Üç gül, ortadaki solmuş. Dün de aynı fotoğrafı çektiğimde iki canlı, bir solmuş gül vardı, bugün bir canlı, bir solan, bir de solmuş gül. Yarın ne olacağını tahmin edebiliyorum.

11- Doğduğum Ev

Doğduğum evin artık sonunun gelmekte olduğunu anlamak yaşama başka türlü bakmaya yöneltiyor. Ev diğer açılardan bu kadar vahim görünmediği için oralardan fotoğraflarını çekmeyi severdim. Bu sefer daha acımasızdım belki, çekiverdim bu yüzünden. İçinde en son yaşayanlar da geçen yıl yaşama veda edince o da terkedilmiş evler arasına katıldı. Doğduğum ve 7 yaşıma kadar yaşadığım ev o yılların unutamadığım anılarına götürüyor. Evin hemen önündeki harmanda düvene binmeyi yolculuk yapmak sandığım yılları, şimdi çürümüş gövdesi ancak dikkatli bakılınca görünen ulu dut ağacının dallarında aldığım tadı, bir zamanlar korunan, şimdi belki zamanı olmadığı için, belki de yaşlandığı için açmayan gülleri düşündüm fotoğrafa baktığımda.

12- Bitirirken

Burada yaşam Ankara'dan daha farklı sürüyor, kendimi daha iyi hissediyorum. Buralar bana daha yakın...
Dün akşam yolda yürürken eski bir arkadaşımı gördüm, 1976 yılında bu zamanlarda görüştükten sonra hiç karşılaşmadığımız bir arkadaşımı... 29 yıl sonra kucaklaşmak, beş dakika konuşup sonra kimbilir ne zaman karşılaşmak üzere farklı yollardan uzaklaşmak. Bu karşılaşmanın en güzel yanı bakar bakmaz tanımaktı 17 yaşındakine göre çok değişen yüzlerimizi...

Buralar bana daha yakın, daha çok tanıdık yüz var. Keşke buralardan dönmek zorunda olmasam.