İngiliz Kraliyet Ailesi Uzmanları, İzmirde sokak köpeklerini yakaladı

Sokak köpeklerine gün doğdu. Bundan böyle, kurstan geçirilecek olan belediye zabıtaları, sokaktaki köpekleri yakalayıp, kodese tıkmak için kendi icat ettiği usullerle hayvanın karşısına çıkamayacak. Eskisi gibi köpeği yedi mahalle koşturup, kıstırınca da boynuna kement atılıp, padişah usulü ümüğü sıkılmayacak.

Yine eskisi gibi kıymanın içine cam parçaları doldurup, Urfa Kebabı sunar gibi “ aha bunları da ye, geberesice!” deyip de, midesi, ciğerleri parçalanıp ölmeyecekler bu hayvanlar.

Fare zehirlerini, köpeğin pek sevdiği domates soslu tavşan yahnisi ile servis yapılamayacak artık.

Yine eskisi gibi “ollum garabaş. Gel seni biraz seveyim” dedikten sonra, ayağının dibine kadar gelen köpekler, kurşunlanmayacak.

Ya nasıl olacak bu işler? Baksanıza, bu işe İngiliz Kraliyet Ailesi uzmanları, işe el atmış. “Köpek nasıl yakalanır, zulümden nasıl kurtarılır, sokak hayvanlarının yakalanma incelikleri nelerdir? Bunların bakımı, temizliği” konusunda bizleri kurstan geçirdi. İzmir’deki bu uygulamanın da örnek olacağı da söylendi ayrıca.

Bu İngilizler bir köpek için gelsinler Türkiye ha! Vardır bu işin altında bir iş amma, çıkaramıyoruz nedir diye.

Ört ki, ölem!

Bundan böyle köpekler, şekerle, çukulata ile, peynirle tavlanıp, gel kuçu kuçu denilip, zaaflarından istifade ile boynuna ip geçirilerek yakalanmayacakmış. Kurslarda ince elenmiş, sık dokunmuş.

Heyetin içinde, “zulmü engelleme derneği” elemanları da varmış. Seminerde bulunmadık amma, merak ettik neler dediler ilgililere. Böyle seminerler çok gördük. Tavuklara zulüm oluyor diye baş aşağı taşımayın dendi. O lâflar unutuldu gitti.

Hayvanlar zulüm görünce n’apar? Dernekleri yok!. Kime sığınacaklar, kime şikâyet edecekler?! Acıları yüzlerine vuruyordur ızdırap duydukları an. Biz iki ayaklılar bunu fark edemiyoruz bile.

Yahu bu kursları daha önce biz niye görmedik ki? Yazık valla. Şimdiye kadar pek çok köpek, açlıktan, kötü muameleden, zehirlenmekten telef oldu gitti.

Hatırladığıma göre, tarlaları fareler bastığı için, Hükümetlerden biri, “Tarla faresi nasıl tanınır, özellikleri ve itlafı” konulu bir kalabalık heyet, Uzak Doğuya tetkik gezisine gitmişti.

Memleketi fareler basar, köyler delik deşiktir amma, giden fare heyetinden haber yoktur aylardır.

Bu sefer aynı Hükümet “Tarla faresi nasıl tanınır ve nasıl itlaf edilir heyetini arama ekibi” kurulup yola çıkarılır. Rivayet değil, olmuş şeyler bunlar.

Türkiye’deki ilk eğitim bu. Sokak hayvanlarının yakalanmasında, daha insancıl davranılacak. Acil durumlarda sedye ile taşınırken, bizdeki gibi sedyeden, zırt pırt düşürülmeyecek. Muhakkak bağlı olacak. Hayvan bakıcıları ve yakalayıcıları, esaslı kursla bilgilendirilecek.

İngiliz Kraliyetinin hayvanlara karşı zulümden koruma derneği ne zaman kurulmuş biliyor musunuz? Tam 1824 yılında! O zamandan beri, dünyanın çeşitli yerlerinde çalışıyor bu dernek.

Diyorlar ki “ Küresel hayvan standartlarının gerçekleştirilmesini istiyoruz. Hayvanlara insancıl muamele istiyoruz. Barınaktaki personelin, hayvanlara karşı insancıl olmalarını itiyoruz” diyorlar.

Sahi 1800’lü yıllarda biz n’apıyorduk bu âlemde? Padişahımız efendimiz haremlerinde yedi düvelin hatunlarının falına bakıyorlardı. Sakallarına havuz başlarında inciler diziyorlardı. Zindanlarda kendi kardeşlerini itlâf ediyorlardı. Engizisyon’dan beri işkence aletleri müzeleri bir açılsa da görsek. Di mi?

Resimlerde eski usullerin terk edilerek, köpeğin kalbini kazanarak nasıl yakalanır eğitiminden tatbikatlar görülüyor. Bu sahnelerin perde arkasındaki hakikatleri bile bile.

Demek ki, bundan sonra sokak hayvanlarına saygılı olacağız. Gördüğümüz yerde “nasılsın?” diyeceğiz. Sokak kedileri de bundan nasibini alacak. Bir zamanlar Marmaris Belediyesinin üç çuval kediyi Dalama yoluna götürüp, çuvalı asfalta boşaltma sahneleri olmayacak. Hayvanları, Dalaman’ın nüfusuna kaydetmeyi artık akıl edemeyecekler.

Desenize ki, aklımızı başımıza aldırmağa gelenler var!

Yetti gâri değil mi? Yetmeeeez! Oh olsun!

Ört ki, ölem!