İnönü'de blogcuların bir araya gelişleri

(Devam) http://blog.milliyet.com.tr/Blog.aspx?BlogNo=72576

Tramvay ile garaja geldikten sonra burada içtiğimiz sıcak bir çorba ile 2 çay bizim içimizi ısıtıyordu her edense. Sonra bizi esas arkadaşlarımızla buluşacağımız yere götürecek otobüsü bulmamız zor olmadı. Otobüse bindiğimizde karşımızda İstanbul’dan kalkıp burarla kadar gelen Emre Tekin’e ve babası Şener beyle karşılaştık ve o vaziyette yola koyulduk.

Kalacağımız yere geldiğimizde Kamp Müdürü emekli albay M. Bahattin Adıgüzel karşıladı. Talip Bölükbaşı bir iş için burada bulunmadığını ve kısa bir sonra gelip bizleri yatacağımız yerlere yerleştireceğini söyledi. Bu boşluktan faydalanıp çevreyi keşfetmeye çıktık. O kadar güzel bir yer ki burası anlatılmaz gelinip görünmesi gereken bir yerdir.

Bir de burada havuz var. Biraz sonra da culup diye bir sesle sesin geldiği yöne bakıyoruz ne o. İlyas Bayram havuz da. Bilseydim bende deniz şortumu getirir sıcak havuza dalardım. Yalnız bırakır mıyım seni İlyas ağabeyçiğim.

Arkadan buraya bizleri misafir edecek olan Talip Bey gelerek bizlerle tanıştı. Gerçi ben gelmeyeceğim demiştim Bölükbaşına ama işte karşısındaydım. Buraya kadar geldiğime sevinmişti ve memnun olmuştu kendisi.

Arkadan da benim gibi koyu Fenerbahçeli olarak bilinen Mehmet Eren ve Ahmet Aydın gelmez mi? Tabi ki de onlarla tanışma şerefine eriştim ve hemen Mehmet’e Fenerbahçe hakkında ilk sorumu sordum. Fenerbahçe bu sene şampiyon olacak mı? O da PSV’yi yenersek önümüz açılır dedi.

Birkaç dakika sonra da bir sesle irkildim. “Sabiha Rana geldi” dediler. Bu blogta çok merak ettiğim ve tanışmak istediğim kişiydi. Acaba Melekler yüreğimizi öpmeye mi geliyordu demeye kalmadan o kadar kişinin içinde beni gördü ve dedi ki;

“O bisikletçi Ahmet Üstündağ sen misin yoksa.” Ben de tebessümle evet der gibi basımı salladım. Hiç kimseyi görmeden bana doğru ilerden koşarak yanıma geldi ve iki yanağımdan öptü. Sevgili ablacığım senin bu öpücüğünü meleklerin beni öpmesi olarak algıladım. Bir de beni o kalabalığın için de Ahmet Üstündağ olarak tanıman beni çok duygulandırdı. Aynı şekilde de Pelin kardeşimde beni ilk gördüğünde tanımış boynuma atılmıştı.

Sonra da diğerleri de katıldılar.

Bir Ankara gurubu vardı. 4 kişi idiler. Pirmete, Asi-yazar Necati Bey ve yanlarında getirdikleri Nezom ve yakışıklı oğlu onun da sonra dan bir Fenerbahçeli olduğunu öğrendiğim biricik oğlu Efeyi tanıma fırsatı buldum.

Sonra arkadan Tamer Kaplan ve eşi ve kızı geldiler.

İzmir gurubu bu kadar mı diye İlyas beye sorduğumda daha gelecek olanları olduğunu söylemişti. Ama kimler olduğunu söylememişti. Ben de merak edip duruyordum. Evet, geçen hafta tanıştığım 3 kişi daha yanımıza katılmışlardı. İzmir’den kendi arabaları ile gelen Alev Meissel ve eşi Robert Meissel ile birlikte yanlarında getirdikleri Uşaklı hukukçu olan Neşe Evrim’i karşımda görünce pekte sevindik.

Bu toplantıda 2 büyük üstatla da karşılaştım. Süleyman Ekim ve Ahmet Yılmaz. Her ikisi de benim için çok değerli iki insan. Her seferin de onları okumak ve onlardan bir şeyler öğrenmek tek amacım. İyi ki de gelmişim buralara ki bu kadar değerli iki insanı tanıdın.

Ayrıca Yıldız ve Kadir Demirel çifti de merhaba dediler bize.

Arkadan gelen Yağmur zamanı Sema hanımda Eşi Mustafa ile birlikte olup kızları da yanlarına alıp ta Kütahya’dan kalkıp Tekirdağ’a taşınıyor olmalarına rağmen 2-3 saatlikte olsa bile eğlencemize katılmaları bizleri mutlu etti.

Pekiyi Ezgi Umut! Ne diyebilirim ki geç olsa bile eğlencemize katılan tek yegane dostu diyebilirim.

Ve bizleri burada uçma zevkimizi yaşatan pilot kardeşlerimiz bize yaptıkları hizmetlerden dolayı da ayrıca teşekkürlerimi iletmek istiyorum.

Saat 13.30 dolayında da bulgur yenecekmiş dediler. Adını efsane dediler. Pek güzelmiş hani. Aç olan karnımızı doğurup uçmaya hazırlandık.

(Devam edecek) http://blog.milliyet.com.tr/Blog.aspx?BlogNo=72849