Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 
 

aygoz Özlem Eryoldaş

http://blog.milliyet.com.tr/aygoz1

10 Nisan '07

 
Kategori
Anılar
 

İnsan büyüdükçe hayalleri de mi büyüyor acaba?

İnsan büyüdükçe hayalleri de mi büyüyor acaba?
 

İnsan büyüdükçe "hayalleri" de mi büyüyor acaba?

Çocukken gittiğim bir doktor amca varmış.. Varmış diyorum çünkü 20 sene sonra bana babam hatırlatmıştı bunu ..

İçeri ilk girdiğimde tanıdık bir koku karşıladı beni.. Sanki herşeyi hatırlıyormuşum gibi oldum.. Her şey yerli yerinde beni beklemiş bunca zamandır.

Dejavu'mu yaşıyorum dedim kendi kendime

Sekreter abla olmuş bir abla. Doktor amcamda bir dede..

O tedavi olmak için korkarak girdiğim oda küçücük kalmış sanki.. Oysa hatırladığım dev bir odaydı. Koskocaman iğneler canlandı gözümde. Şimdi küçücük bir kutu içerisin de duran enjektörler.. Duvarda ki tablolar ilişti gözüme.. Nasıl olur da ben o küçücük kayıkları kocaman gemiler olarak görmüşüm.. Sonra kapının girişinde ki akvaryuma takıldı gözüm.. Benim hatırladığım içinde balıklar olan dikine duran iki metre bir akvaryumdu.. Oysa şimdi gördüğüm normal boyutlarda yine dikine duran bir akvaryum.. Kütüphaneye baktığımda da aynı şaşkınlığı yaşadım kısa bir süre.. O gördüğüm kitapların üzerinde ki yazıları heceleyerek okumaya çalışırdım.. Hatta uzatırdım bu okuma işlemini.. Zaman kazanıp o " dev " muayenehane odasına biraz daha geç girebilmek için.. Ne çok kitap var cümlesini yine söyleyebildim ama.. Her şey yerli yerindeydi. Sadece boyutları değişmişti.. Benim hatırladıklarımın yarısı kadarlardı o kadar.. Doktor amcam güleryüzlüydü.. O zamanlar bana biraz korkutucu gelse de..

Sekreter abla, şimdiki teyze aynı telaşla telefonun başında sanki yıllardır elinden hiç bırakmadığı kalemi ve hiç çıkartmadığı gözlüğüyle aynı masanın başında oturuyordu.. Ziyaretimiz bitip de kapıdan dışarı çıktığımız da yine aynı sevinç kapladı içimi.. O çocukken yaşadığım "oh yine bitti kurtuldum " dediğim tatlı sevinç..

Eve geldikten sonra düşündüğüm ilk şey şu oldu..

İnsanlar büyüdükçe hayalleri de büyüyor işte.. O zamanlar tek hayalim doktora gittiğimizde çıkışında babamın bana alacağı dondurma hayaliydi!.. Okul başladığında bitince tatile gideceğim günün hayali, yeni çıkan oyuncağa sahip olabilmek için yaptığım şirinlikler..

Şimdi hayallerim ile ilgili bir liste yapsam sayfalar uzar gider herhalde.. Büyüdüm! Acaba hayallerim de mi benimle beraber büyüdüler ?..

 
Toplam blog
: 185
: 1494
Kayıt tarihi
: 10.03.07
 
 

Yazabilmenin özgürlüğüyle... İstanbul'un bir bahar sabahında dünyaya gelmişim. Keşfetmek, anlayabilm..