İnsan kendi kendinin psikologu olmalı

Nedense psikologa gitmek deyince aklımıza hep delilik gelir. Ne kadar modern ne kadar okumuş olursak olalım psikoloğa gitmeyi kabullenemeyiz.

Yaşadığımız hayat bazan öyle bir hale gelir ki dayanamayız. Hayattan zevk almaz, yaşamak ağır gelir. Yaşadığımız olaylar bizi bunalıma sokabilir. Bunun farkında olsakta bir uzmandan yardım almayı asla düşünmeyiz. Psikolog bana ne yapacak ki diye düşünürüz. O bunalım halinde sağlıklı düşünemediğimiz için bize yol göstereceğini, bizim o an göremediğimizi göstereceğini düşünmeyiz.

Hayat her zaman günlük gülistanlık değildir. Acı olaylar da yaşarız. Sevdiklerimizi kaybederiz. Üstüste gelen kötü olaylar bizi yıldırır. Hayatın tüm acılarını kendimizin yaşadığını düşünür ve diğer insanların bunu anlamayacağını sanırız. Aslında herkesin kendine özel acıları bunalımları vardır. Yaşanan her acı biraz daha yıpratır duygularımızı... Biriken acılar bunalıma sürükler.

Aslında psikoloğa gitmeye de gerek olmadan kendimiz bu bunalımları aşabiliriz. Önemli olan dertlerimizi, bizi üzen şeyleri bilmektir. İnsanlar ile olan diyaloğunuz bu konuda en büyük silahınız olacaktır. Size sizin kadar yakın olan biriyle bunları paylaşın. Belki de çözümü çok kolaydır ama siz o an bunu göremezsiniz. Karşınızda ki objektif olacağı için size doğruyu gösterecektir.

Kendinizi sevmeyi, değer vermeyi öğrenin. Kendinizin önemli olduğunuzu ve bu hayata yenilmeyeceğinizi kabullenin. Ölümden başka her derdin çaresinin olduğunu unutmayın. Bir tek ölüme çare yok ki ölüm acısını en iyi atlatmanın yolu bir gün hepimizin öleceğini kabullenmektir. Diğer dertler ise çözümlenir.

Sizi bunalıma sokan sıkıntınız ne ise üzerine gidin. Hayat bir tek dertten ibaret değildir. Sizi mutlu eden olayları düşünün. Hobileriniz olsun. Hobilerinizi yaparken herşeyi kafanızdan atın. Çevrenizde ki güzellikleri keşfedin ve keyif almaya çalışın. kendi içinize kapanacağınıza dışarı açılın. Mutsuzsanız elinize sonu mutlu biten bir aşk romanı alın ve okuyun. İyi geldiğini görevceksiniz.

Kendiniz için yaşayın. İnsanlar sizi kırıyorsa bunu söyleyin. Yaptıklarını farketmemiş, sizin kırıldığınızın farkında olmayabilirler. söylemekten çekinmeyin. Yoksa karşınızda ki insan aynı davranmaya devam edecektir. Yok söylesenizde anlamıyorsa uzak durun. O sizi anlayıncaya kadar. Kimse kimsenin yerine üzülmez, hayatı yaşamaz. Herkes kendi hayatını yaşar.

Hayat sizin ve kendi doktorunuz, psikoloğunuz olun. Dertlerinizi biriktirmeyin. Olduğu an çözün ki zorlaşmasın, hayatınızı etkilemesin. Hayat herşeye rağmen yaşamaya değer.