İnsan olmak

İnsan doğup büyüdüğü, havasını koklayıp, suyunu içtiği ülkesinin bazı özelliklerini genlerinde taşır. Bunlar ortak genlerimizdir ve bunlar bizi millet yapan özelliklerdir. İnsan kendi ülkesinde, sokaktaki her hangibirine güven duymalıdır. Kendi ülkesinde aç kalmayacağını, açıkta kalmayacağını, yalnız ve kimsesiz kalmayacağını bilmelidir. Millet ve yurttaş olmanın kuralı budur. İnsan olmanın da kuralıdır bu.

Acaba öyle mi? Acaba bir birimize güveniyor muyuz? Acaba millet ve yurttaş mıyız? Acaba düşersek bizi sahiplenen olur mu?

Bunlara olumlu cevp verecek bir tek kişi bulmak zor. Dikkat ederseniz, buraya kadar sadece millet kavramını işin içine kattım. Bir de din faktörü var yani din kardeşliğimiz. Acaba aynı dinden olduğumuz için, bir birimizi sahiplenmemiz mümkün mü? Pardon, bir de aynı mezhepten olmak gerekiyor. Kimi toplumlarda mezhepler, dinlerin önünde gelmektedir. Öyle anlaşılıyor ki, millet olmak, yurttaş olmak, dindaş olmak, hatda, kardaş olmak, insan olmaya yetmiyor.
İnsan gibi olmasa da, güven içinde yaşamanın tek kuralı paralı olmaktır. Paranız varsa, gerisi teferruattır. Paranız varsa, her ülke size kapılarını açar. Paranız varsa, dünyanın her yerine fırst class olursunuz. Kimliğiniz, milliyetiniz, ırkınız, renginiz önemli değildir. Önemli olan, paranızın rengidir.