İnsan telefon defterini temize çekerken bazı isimleri eski defterinde bırakır!

Dostluk ve dostlukları sürdürebilmek üzere sayısız kaynak okumuşuzdur. Formüller önerilir, çözümler akılcıdır, yapılabilir sanır insan; ama bir şekilde bazen dostluk ilişkisindeki tıkanmayı çözemez. Bu yazıyı okurken de ilişkilerinizin sağlamlığını değerlendirip, daha çok başarılı dostluklar kurduğunuzu düşünebilirsiniz.

Kaç kez bende biten dostluklar üzerine yazı yazmayı düşündüm. Bu sabah bir şiir sitesinden gelen Küçük İskender’e ait olan şiir, hem sizlerle paylaşmamı hem de bu yazıyı yazabilmemi sağladı. Hissettiklerime tercüman olmuş şairimiz, bir çoğumuz da şiirde yazanları hissediyordur da böylesine ifade etmek için şair olmak gerekiyor sanırım.

Hala liseden ve mecburi hizmet yaptığım dönemden dostlarımla görüşebiliyorum. Ancak insan kabul etmek istemese de ilişkilerde aynı ortamı paylaşmak önemli aslında, bir zamanlar aynı ortamı paylaşıp çok yakın olup, sonra uzaklıklar girince hiçbir iletişimimizin kalmadığı birkaç arkadaşım oldu. Bunlardan birisini telefonu bile olmadığı halde bende, yaşadığı şehri bildiğimden dolayı telefonunu bulup aradım. Telefonda konuştuğum kişi, sesi çok yabancı gelmese de, kısacık bir görüşme yapabildik, çocuğunu parka götürecekmiş, ararım seni dedi…o aramadı bende bir daha aramayı düşünmedim. Ama hala merak ediyorum neydi derdi, ya ben tanıyamamıştım onu, ya da ilişkiler böyleydi. Belli bir son kullanma tarihi oluyor, günü gelince herkes kendi yoluna gidiyor.

Şiirle yazımı bitiriyorum, son kullanma tarihi uzun ömürlü dostluklar diliyorum, sevgilerimle...

İnsan Telefon Defterini Temize Çekerken Bazı İsimleri Eski Defterinde Bırakır!

Onlar artık bir daha asla aranmayacaktır. Garip bir hüznü barındıran bu

silik isimlere bakılır bakılır. Kimi okuldan sınıf arkadaşınızdır, kimi

çok çabuk unutuverdiginiz bir sevgili, kimi bir cafede aylarca her şeyi

ama her şeyi paylaştığınız birisi ya da istifa ettiğiniz bir yerden bir

arkadaşınız! Soyadları sorulmamış bir sürü hatırlanmayan isimde vardır

defterde;

ve şüphesiz üstünde isim olmayan telefon numaraları korkunç

bir operasyonla onlarca hayat, onlarca güzellik bir çırpıda ortadan

kaldırılır.

İNSAN TELEFON DEFTERİNİ TEMİZE ÇEKERKEN BAZI İSİMLER ÜZERİNDE DURUR.

Onca zaman sonra bir kez arasanız, sesini duysanız... Ona edilebilecek

bir çift sözünüz yoktur! Birlikte gittiğiniz filmler, meyhaneler, evler

birbirinizi yıllar sonra özlemenizi sağlayacak sevgiyi aşılamamıştır

size. Yalnızca bir isimdir şimdi o. Temize çekerken atlarsınız

hemen. Derhal çevirirsiniz sayfayı telaşla, alalacele. Oh, isim geçmişte

kalmıştır.

İNSAN TELEFON DEFTERİNİ TEMİZE ÇEKERKEN HAYATINIDA SORGULAR!

Hangisi ihanet etmiştir, hangisi yalvarmıştır kendisini bırakmamanız

için; hangisinin bir süre sonra arkanızdan konuştuğunu duymuşsunuzdur;

hangisi sizi en güzel öpmüştür; hangisi rüyalarınıza girmiştir, hangisinin

ayak parmakları ilginizi çekmiştir, hangisine hediye alırken zorlanmışsınızdır, hangisiyle en hararetli tartışmalara girip kavga etmişsinizdir, hangisi için

sabahlara kadar içip içip ağlamışsınızdır? ! ...

Doğrular, yanlışlar, hatalar, tutkular!

Birlikte EDİP CANSEVER okuduğunuz o insanlar, solmuşlardır.

İNSAN TELEFON DEFTERİNİ TEMİZE ÇEKERKEN YALNIZLIĞINI DA KANITLAR.

Bütün bu insanlar şimdi nerede, ne yapmaktadırlar? Saat elbette

dörttür! Paradoks, labirent, koni, tüm bilimsel ifadeler ve mentalite tersine

dönmüştür. Ters dönmüşüzdür. Bu tek başınalık ve bu isim katliamı

aslında size ters gelir... Çalan telefona bakarsınız. Acaba? Acaba telefon

defterini temize çeken bir arkadaşınızın son anda kurtarma çabası mıdır?

Bir iki kırık sözcük, yarım yamalak bir buluşma, belki...

Bilemezsiniz...

LÜTFEN; AMA LÜTFEN TELEFON DEFTERLERİNİZİ KAYBETMEYİNİZ...