İnsan tıpkı araba; akıl motor, duygu benzin, irade direksiyon, mantık fren, hayal kaporta

Arabayı yapanlar ihtimal ki insana bakmışlar. İnsanı var eden(çalıştıran, hareket ettiren) beyin. Arabanın beyni de motoru. Beynimiz vücudumuzun parçalarını nasıl çalıştırıyorsa motor da arabanın parçalarını çalıştırıyor. Beynimiz olmasa biz hareket edebilir miyiz? Motor olmasa araba da hareket edemez.

Keza benzin… Araba yakıtla gider; vücudun yakıtı da duygulardır. Duygu olmadan düşünceyle hiçbir şey olmaz. Düşünce yap der duygu teşvik eder. İnsanlar yokuşları düşünceyle değil duyguyla çıkarlar. Vücudun benzini duygudur.

Beyin yolu gösterir. Akıl git ya da gitme der. İşte burada mantık devreye girer. Ve uygun eyleme karar verir. Arabada mantık frendir. Sürücü arabayı yavaşlatmak ya da durdurmak için frene basar. Ya da gaza basılması için frenden ayağını çeker.

Direksiyon arabanın iradesidir. Kişi yaşam yönünü iradesiyle belirler. Arabada yön ise direksiyonla sağlanır. İrade kontrol demektir. Kendini kontrol altında tutma işidir. Direksiyon da zaten arabanın kontrol merkezidir. Sadece yönünüzü değil nasıl gideceğinizi de direksiyonla belirlersiniz. Kişi de zaten iradesiyle hareket eder.

Kaporta (görünüş) arabanın hayalidir. Şöyle güzel olsun, şekli şöyle olsun, şu aksesuarlar olsun… Arabanın görünüşüyle ilgili hayal kurarız. Kendimizle ilgili de hayal kurarız. Bu hayalin arabada karşılığı kaportadır. Hızlı giden (adeta uçan) Kara Şimşek gibi bir araba… Ve buna paralel olarak tüm isteklerimizin gerçekleştiği muhteşem bir hayat birbirlerine ne kadar çok benzerler değil mi?