İnsan ve hayvan-2

Önce ki köşe yazımda eşekten bahsetmiştim.

Sıra köpeklerde.

Hiçbir nedene bağlı olmadan hayatımızın bir parçası olan hayvanlardan bahsederken hem bilgilenmek hem de “ders almak” için yazıyorum bunları.

Çünkü hayvanlarla insanlar ayrılmaz birer bütündür. Tabiattaki canlı cansız her varlıkla insan ilgidir.

O nedenle bu türden denemeler yazacağım.

Aklı olanlara ne güzel örnekler vardır.

İnsan hayvan ilişkisini irdeleyerek zihinleri bulanık olanlara bir ışık düşürebilirsem ne mutlu bana.

O nedenle bu gün ki konum köpek.

Bazı insanların köpekleriyle ilgili beklentileri farklıdır.

Kimi koruyucu, kimi saldırı, kimi av için kullanır köpekleri.

Aslında bu bir eğitim meselesidir.

Bu konuda bakın neler diyorlar…

“Ne yaptığını bilmeyen insanlar yüzünden aklımızdaki köpeği korkunç hikayelerle hatırlarız.

Koruma maksadı ile beslediğimiz bir köpek bir marketin önüne bağlandığında menziline giren ilk kişiyi ısırması kimseye fayda getirmez.

Sokaklarda silahla gezmeye izin verilmediği bir toplumda kontrolü tamamen sizde olmayan bir silaha çevrilmiş köpek gerçek bir tehdittir aslında.”

Eğitim meselesi dedik ya!.

Kendimiz doğru şeklide sevmeyi öğrenmeden bir köpekten sevgi beklemek hayaldir.

Önce insan sevmesini bilecek ki köpeği de zararsız faydalı bir hayvan olabilsin.

Köpeği ısırmaya alıştırmak kolaydır.

“Tehlike ve güvenli durumlar arasındaki farklı değerlendiremeyecek bir köpek patlamaya hazır bir bombadır.”

O nedenle, getireceği potansiyel problemleri düşünmeden beslenen köpekten kimseye hayır gelmez.

İnce düşünürsek, onlar kendimize ve topluma olan bir yansımamızdır aslında.

Yamandığı kapıdan ayrılmayan, umutla sahibine kuyruk sallayan bu güzel yaratığı canavar eden insandır.

Her millet kendi köpeğini benimsemiş, eğitmiş, hatta ekol yaratmıştır.

Bizim Sivas kangal köpeği, Almanların kurt köpeği, dobermanlar flan…

Ne yazık ki sahibine, ırkına göre değişse de 2 hatta 3 yaşından sonra olgunlaştığında parkta tanımadığı kişilerle top oynarken bile yan gözüyle hep ailesinin güvenliğini kolladığını hiç bilmeyecek köpek günahsızdır.

Koyunun bulunduğu yerde kurt eksik olmaz.

Köpeğe ihtiyaç var ama, eğitimini ihmal etmemeliyiz.

Sağlığına dikkat etmemiz, kuduz olmasını önlememiz gerekiyor.

Hayat bize nasıl olmamız gerektiğini öğretirken hayvanları da bu kapsama alarak yetiştirmek insanın görevidir.

Hedef seçtiğimiz bir görevi yüklediğimiz köpeğin sahibini de ısırabileceğini aklımızdan çıkarmamamız lazım.

Bazen değil çoğu zaman refleks olarak kötü olanı tam teşhis eder ve saldırır.

Elinizi verirsiniz kolunuz gider, hiç belli olmaz. Ki ekmek veren eldir o.

Ekmek haramsa, kolunuz gitti demektir.

Bir yerde ilahi adaletin tecellisi olarak da bakabiliriz olaya.

Haram elden gelen nimeti unutup onu ısıran köpek ne güzeldir.

Her şeye rağmen saygı değerdir.

Sevgi ve saygılarımla…..