İnsana güvenmek ve dost

İnsan kendinden emin olsa bile sıcak, özlemle dolu, samimi ve dürüst sığınmak için liman ararlar. Konuşmak paylaşmak ve sıkıntılara ortak olacak candan bir dost ararlar... İnsanı (dostunu, arkadaşını) gerçekten seviyor, ona zarar gelmesini istemiyorsan, dürüstçe yüzüne söylemek, onu kırmak değilde yapıcı eleştirilerde bulunmak, sıkıntısı var ise paylaşmak ve sahiplenmek insanlarımızın aralarında kaynaşması için en güzel kavramdır.
          Gönül bağları birbirine sıkı sıkı kenetlenmiş yürekler, birbirlerine sahtekarlık, riya ve menfaat çıkar ilişkisi taşımadığından arkadaşlıklar arası paylaşım, iş ortaklığı, evlilik ve diğer kurumlarda üretken olurlar... Bu üretkenlik toplumda ahlak, saygı ve bağlılık kazandırır. Manevi yönü bi tarafa ticari yönden de büyük getiri sağlar... Yüzüne gülüp de arkasından konuşanlar, yapmacık seviyesiz dostluklar, laf ve dedikodu taşıyanlar kendi aralarında dost oldukları zaman, güvensizlik ortaya çıkar. Bu da insanlar arası bağı bi tarafa bırak, düşmanlık yaratır.
          İnsanlar bu ahlak kuralları ile kenetlenmiş ellere ve yüreklere sahip çıkarlarsa çok iyi bir ulus olma yolunda adım atarlar...

Yüreğim de yangın,
Fırtınalar dinmiyor sevdalara...
Gönüller arar oldu!..
Sığınmak ister,
Sıcacık kollara,
Sığınacak limanlara...
Yalan değil, yaşamsa gerçek!..
Hakikat oldu dostluklar,
Can atar kavuşmak için,
Can, bir birini seven insanlara...
Ne yalan, ne hile,
Dürüstlük aradığım özlemim..
Karanlık değil, bir ışık,
Yol olsun, yön versin...
Hasretim,arar oldum sıcak dostluklara...
Gözlerim sel oldu, içimde bir sızı,
Hasretle bekliyorum canlarımı,
Ben benim artık onlar la!..
Eksik olmasınlar,
Yüreğimin sahibi benim gibi canlara...

Ayhan İÇÖZ