İnsana Güvensek Daha mı İyi?

Dikkat ettim iyi ya da kötü olmayı insanın kendisine bırakmıyoruz, iyi olursan şöyle olur kötü olursan böyle diye şart koşuyoruz; iyiye ödül kötüye ceza.

Çocuğa uslu durursan şeker veririm, durmazsan döverim der gibi…

İçlerindeki iyilik veya kötülük duygusunu harekete geçirmelerine izin vermiyoruz, bir nevi bizim dediklerimizi yapıyorlar, yani kurala uyuyorlar.

Kurala uyan kuralı bozar ama insanlık yanlış yapmaz.

Kanun ortada değil de kötülük yapan olursa tek tek olaya ve kişiye özgü ve sonradan cezalandırma olsa…

Bir kere kanunların iyilerle ilgisi olmadığı, sadece kötülere o da eğer kötülük yaparlarsa yaptıklarıyla ilgili olarak uygulanacağı gibi toplumu rahatlatan ve serbest bırakan insanı hukuk düzeni…

Bizler yaramaz çocuklarız, yaramazlık yapmayalım diye kurallar koymuşlar.

Deneyin… Yine suç işleyen cezasını görecek ama ortada kanun yok, olaya göre hukuk uygulaması.

Kanunlar sanki “Suç işleyin gelin, ben burada bekliyorum” der gibi…

Daha önemlisi “İnsanlar suç işler” onun için kanun var algısı yaratması…

Bir de şu anki kanun herkes için geçerli, melek olsa katil ile aynı şekilde kanuna tabi…

Benim dediğimde ise “Biz sadece yanlış yapanları cezalandırıyoruz, kanunlar onlar için” durumu var ve bu çok önemli…

Suç işlesin işlemesin kanunla baskı altında tutulan iyiler gerçek insanlıklarını daha fazla göstermek isteyecekler… Değilse “Katille aynı kanuna tabiyim niye iyi olayım ki!”