Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

26 Kasım '12

 
Kategori
Kişisel Gelişim
 

İnsanca yaşamak önemli olan

En iyi iyimser bir tahminle 70-80 yıl olan fani ömrümüzde sayısız tecrübeler ve yaşanmışlıklar vardır. Kimi zaman iyi, kimisi zaman kötü sayılabilecek söz ve eylemlere kendimize, ya düşman ya da dostlar edinmişizdir. Karmaşık bir yaşam keşmekeşi içerisinde, oradan oraya savrulursunuz.

Yıllar da geçse bazı yaşanmışlıklar var ki ne yaparsanız yapın asla unutamazsınız. Öyle ki her an, ya nedametler içerisinde her gün bir mum gibi içten içe erirsiniz ya da yaptığınızın hafifletici anlamlı söz ve davranışlarınızın olumlu faydalarını düşünerek mutlu, sevinçli ve huzurlu olur, sürekli gülümsersiniz.

Kadın, erkek, genç, yaşlı hiç fark etmez. Nedense yapılan iyilikler asla konuşmayız; ama ancak yapılan olumsuzlukları asla unutamaz ve birbirimizi sürekli eleştiririz. Birbirimizin sürekli ayağını kaydırmaya çalışır, başkalarının mutsuzlukları üzerine, mutluluk kaleleri kurar ve orada yaşarız.

Her insan bir dünyadır. Bunu çok iyi biliriz. Her insanın dünyası faklıdır. Karakter yapıları farklı, duygu ve düşünceleri farklı, hayata bakış açısı ve yaşam felsefesi farklıdır. Sürekli bu dünyayı keşfetmeye, tanımaya çalışırız. Bundan dolayı birbirimizden sürekli serzenişteyiz, sitemkârız.

Ailelerimiz farklı, yaşadığımız toplum ve ritüelleri farklı, yetiştiriliş tarzımız farklı, algılamamız, yaşama yansıtmamız farklı…

Farklı tek şey insan olduğumuz, insanî değerlerimiz, sevgi, saygı, hürmet, vicdan, merhamet, hak, hukuk, adalet, sosyal yardımlaşma, dayanışma ve paylaşma kültürümüz.

Farklı olan alışkanlıklarımız ve davranışlarımızı nedense bir çeşitlilik, zenginlik olarak değerlendireceğimize; birbirimize karşı anlayışsızlık ve eleştirme, “ böl, parçala, yok et” davranışı olarak kullanıyoruz. Bu uğurda birbirimize her türlü kötülüğü, çirkinliği reva görüyoruz. İntikam ve öç alma duygularıyla izansızca kan dökerek, gözyaşına sebep oluyoruz. Yüreklere ateş koyuyor, aileler yok ediyoruz. Birbirimize eziyet etmekte bu farklı özelliklerimizi güç olarak dayatmaya gayret gösteriyor bu uğurda her türlü çabayı göstermekten alıkoyamıyoruz kendimizi.

Unutmayalım ki, biz birbirimize benzeriz; ama sen siyah, ben beyaz olarak yolumuza devam etmeliyiz, esasında insan olarak yok birbirimizden farkımız. Sadece tek farkımız, inanç, iman ve itikadımızdır. Herkes inancı nispetinde fark sahibidir.

Yaşam boyunca birbirimizin yanımda mıyız, sorumluluklarımızı biliyor muyuz, aldığımız görevleri ne kadarını hakkaniyet ölçüsünde yerine getiriyoruz? Elimizdekilerin ne kadarını paylaşıyoruz ve hiçbir art niyet gütmeden ne kadar beraberce yolda yürüyebiliyoruz…

İşte esas mesele burada!...

 

 

Kerim BAYDAK

kbaydak61-artan@hotmail.com

 

  

 
Toplam blog
: 1022
: 214
Kayıt tarihi
: 06.11.12
 
 

Kerim BAYDAK 01.01.1961  ADIYAMAN  doğumlu.. 2003 yılında Anadolu Üniversitesi  İşletme Fakultesi..