İnsan...Gerçek İnsan...

İnsan denilince çok kişiye göre fiziki görünüm akla gelir.

Oysa insan,  farklı kesimlerin  görüş ve düşüncelerinde göreceli  tanımlamalar la  ifade edilmiştir.

Bir araştırma toplantısında  konuklara toplumun bakış açılarını  almak üzere şöyle bir soru yöneltilse:

"Sizce insan kimdir, kime ve kimlere insan denilir? "

Basit gibi görülen bu soruyu;

Bazıları

Fiziki görünümle tanımlayacaktır.

Bazıları

Makam,  rütbe,

Bazıları nüfuz,

Bazıları eğitim ve diploma ile insan olmayı tanımlayacaktır.

Oysa insan olmanın makamla, nüfuzla, diplomayla ve fiziki görünümle bir ilgisi yoktur. (Nice makam sahiplerinin kaba ve hoyratça davranışlarına şahit olmaktayız.)

Gerçek insan olmak, görünmeyen, bilinmeyen gizlerdedir

Bana göre;

Gönülleri incitmeyen,

İyilik yapmayı seven ve  kendisine yapılan iyilikleri unutmayan,

Başkasının maddi  ve manevi kazanımlarında gözü olmayan,

Yetinmesini bilen ve, 

Kul hakkına hassasiyetle riayet edip bencil olmayan, vicdan sahibi ve dürüst,

Yalan söylemeyen, üç düşünüp sonra konuşan,

Saygılı ve sevgili,

Çeşitli sıkıntılarıyla  manen çökmüş durumdaki arkadaşına  "bir ihtiyacın, bir sıkıntın varsa söyle, elimden geleni yaparım" diyerek arkadaşının yanında olan kişidir GERÇEK İNSAN.

Gerçek insan NANKÖR değildir,

Gerçek insan karşısındakini kılık-kıyafetiyle puanlamaz, bilmez mi ki, çamura düşse de altın, yine altındır, değerini kaybetmez.

Geride bıraktığımız yüz yılda insan  nüfusu (bu güne kıyasla) az,  ama GERÇEK  İNSANLAR çoktu, 

Şimdi ise ahlaki çöküntü sonucu, insan nüfusu çok ama GERÇEK İNSANLAR azaldı.

Dilerim yolumuz, yolunuz GERÇEK İNSANLARLA kesişsin.

Yazımı bir dua  ile sonlandırmak istiyorum: "Allah hepimizi iyilerle, gerçek insanlarla karşılaştırsın" (Amin)

Selam ve sevgilerle,

Yurdagül Alkan.