İnsani ilişkiler!

Sayın müdürüm nasılsınız? Yengem nasıl, yeğenler nasıl?
Var mı bir isteğiniz arzunuz?
Müdür şaşkındır!
Ailemin nasıl olduğundan sana ne yav?
Emirlerimi yerine getirmek senin görevin zaten!
Hal hatır sormak neden peki? İşlerin yolunda gitsin diye pek tabii ki!
Öyle ya, yengeyi yeğeni sordun ya akraba olduk sanki!
Sabahları geç kalır akşamları erken çıkarsan göz yumayım istiyorsun yani!
Töbe töbeee!

(Siz müdürün mırıldandığına bakmayın, yağlanmaya bayılırlar adeta)!

Yani bir de herkesle iyi geçinmek mümkün müdür, sorusunu sorarsınız kendinize!

Gördünüz işte!

Hem iyi geçinme derken, ille de can ciğer kuzu sarması olacaksınız demedik ya!

Gemisini kurtaran kaptan misali!

Bu tür olayların yaşandığı ortamlar sadece iş yerleri ile sınırlı değildir, örnekler çoğaltılabilir!

Evde, çarşıda, pazarda, sokakta, kısaca yaşamın sürdüğü her yerde karşılaşmak mümkündür.

Esnafa hayırlı işler, nasılsınız derseniz alacağınız hizmetin kalitesi artar!

Eşinize her fırsatta iltifatlarda bulunursanız kahveniz en köpüklüsünden gelir!

Çocuğunuza vereceğiniz aferin ödülü ise, yapmaya çalıştıklarını başarmasına, yeni beklentiler içerisine girmesine davetiye çıkartır!

Sonuç olarak bu tür davranışlar insanlara herdaim pozitif enerjiler yükler!

Bu davranışlarınız kendi görüşlerinizden tümüyle vazgeçtiğiniz anlamına gelmemelidir elbette!
İlk başlarda her ne kadar mutlu insan rolü oynamak ya da yalakalık yapmak gibi görünse de hep böyle sürüp gidecek değil ya!

Karşılıklı özveriler zamanla taraflar arasında alışkanlık yaratacak ve mutlaka meyvelerini verecektir!

Hem fena mı olur yani! Gemisini kurtaran kaptanların sayısı artmasına vesile olursunuz!

Öyle ya, o veya bu şekilde çevremizdeki insanlarla ilişkilerimizi iyi yönde sürdürme zorunluluğumuz vardır!

Mutlu olmanın önkoşulu da budur zaten!

Ancaaak, zor insanlarla yaşamak ve çalışmak zorunda kaldığımızda özel bir çaba harcamak gerekir!

Çünkü onların katı kurallarını aşmak her baba yiğidin harcı değildir!!