İnsanın Diğer Negatif Entropilerle Etkileşimi

İnsanı zeki yapan temel dürtüsü oryentasyonuydu (yönelim). Bu dürtü sayesinde, tüm Dünya üzerine yayıldı. Bu süreç içinde, onlarca kritik eşik atlayarak evrildi.

Sonra, bilimcilerin henüz üzerinde uzlaşamadıkları bir zamanda, yerde, biçimde, vd insan türüne bir haller oldu ve kabaca evrimi durdu.

Bu durgu momentinden epeyi sonra, Yeryüzü’nde epeyi diğer negatif entropi olduğunu kültürel olarak tanımladı. (Zihinsel olarak bunu yapabilmiş insan oranı, milyarda bir değilse bile, yüz milyonda birdir. Yani diğer bir deyişle, dahiler bile kendi alanlarının dışındaki diğer alanlardaki diğer dahileri tanımlayamazlar.)

Ancak bunlarla bir türlü pozitif ilişki kuramadı. İnsanlar insanlarla da pozitif ilişki kurma aşamasına henüz gelemediler. Diğer bir deyişle, Yeryüzü’nde evrimsel bir devir alış olan savaş davranışı dönemi henüz kapanmadı. (Bununla barbarlık kastedilmiyor, doğal / biyolojik şiddet kastediliyor. Ayrıca, bunun bir zorunluluk veya kaçınılmaz gereklilik olduğu da düşünülmüyor. Sonuçta kalıcı / sonul devrime daha çok yol var ve devrim savaş demektir.)

Bu durumda insanın diğer negatif entropilerle etkileşimi tanımı boş küme kalıyor. Elimizde epsilon ipuçları var ama onlar da çoğunluk trans-, post-, meta-hüman’lar tarafından yaratılmış durumda. Diğer bir deyişle bu veri tabanı, hüman (insan) türüne mal edilemez.

Bu durumda, insanın diğer negatif entropilerle etkileşimi, negatif entropi olarak kendisiyle etkileşimi sonucu ortaya çıkan, 2 atom bombasıyla türün yok oluşu ve uzaya gidişle türün başka bir tür oluşu biçiminde, (biri yok edici) 2 öteleme olarak tanımlanabilir. O da, şimdilik.