İnsanın kendine yaptığı

İnsanın kendine yaptığını düşmanı bile yapamaz. Evet gayet açık ve net, biz yaparız ne yaparsak, severiz kendi irademiz ile kızarız yine kendi kafamıza göre, ağlarız çünki duygulanmışızdır, biz yaparız bunları ve bütün bunları sonra bir sebebe ve sonuca bağlarız.

Severizi ele alalım önce, biraz hafızamızı yoklarsak ne denli çok sevdiğimiz şeyler vardır hayatımızda, olmazsa olmazlarımız, tutkulu aşklarımız, komadığımız arkadaşlarımız vs vs. Neden severiz ki? nedeni basit çünki biz öyle isteriz, sonra da hopp hadi o da bizi sevsin çok değerliyiz ya sevgimizi verdik ya, bak sen bir de fedakarlık yaptıysak aman aman elimize sağlık artık karşıdakinin hiç mi hiç şansı yok, kesin karşılık verecek. Eee şimdi toplama zamanı bunu danerden çıkardın? çünki ben artık zamanı geldi diye düşünüyorum da ondan, vay vay vay ya karşındaki daha fazla isterse, ya sana yetmez bana köle ol bakayım ben tamam diyene kadar derse şimdi ne olacak? Hah hah hah kaptırdın mı ipleri hadi durma dans et bakayım kızgın sacın üzerinde, ne denir ki sana?

Bir orman varmış bu ormanda ağaçlar mutlu mesut yaşarlarmış, bir gün bir adam elinde balta ormana girmiş ve önüne gelen ağacı kesmeye başlamış. Bütün ağaçlar paniklemişler ne yapacaklarını şaşırmışlar ve içlerinden biri haykırmış yaşlı çınara gidelim o bize bir yol gösterir demiş, yaşlı çınara gidilmiş konu anlatılmış. Çınar kızgınlıkla onlara çıkışmış, kesin feryat etmeyi,
o baltaya o sapı siz vermediniz mi? Oturun oturduğunuz yerde demiş. Yani şimdi doğru söze ne denir ki? Gelelim kızgınlıklarımıza, kolay öfkelenen bir yapımız varsa bundan sorumlu tutulacak olan yegane şey karşımızdaki insanlar, ay öylemiydi ay böylemiydi ince eleyip sık dokuyorsak yandılar valla hemde ne biçim, ne yani yanınıza desturla mı gelecekler? Eh canım ne yapalım ben de böyleyim, oldu peki tamam sen padişah torunu olabilirsin ama gel gelelim cumhuriyet ilan edilelide baya oldu senin haberin yoksa biz ne yapalım be kardeşim? Bu arada neden kızdığımızda malum bizde biliriz ama gel gelelim çok değerliyiz a toz kondurmayız kendimize eh ne yapalım onuda bizi aralarına alanlar düşünsün değil mi ?

Ah en sevdiğim kısım ağlamak, ya ne güzeldir ağlamak pek severim ama bir de ağlayabilsem, soğan doğramadığım zamanlar dışında pek beceremem, neyse ağlamayı niğmet saymayıpta zırt pırt kapıp koyveren kısım lafım sizlere, ağlamak kutsaldır oysaki sizin nefsinizi tatmin ettiğiniz bir araç konumunda olmasa, ne demek istediğimi anladık sanırım, iyi tanıdığım biri bana durmadan lafın tamamı aptala söylenir der, oysaki ben ona hep lafın tamamını söylediğim gibi birde üzerine açılım da yaparım ya neyse.