İnsanlar günü

Yazıp yazıp sonrada yazdıklarımı siliyorum. Dünya Kadınlar Günü bugün. Neden kadınlar günü? Neden erkekler günü veya insanlar günü değil? Ezilmişliği, ikinci sınıf vatandaş muamelesi görmeyi kabul ettiğimiz için mi yoksa? Bir günümüz parlak, güzel, hoş geçsin diye mi?

İlkçağda da böylemiydi acaba? Erkek gördüğü bu karşı cinse hemen saldırıp başını koparmaya mı çalışmıştı, yoksa meraklı gözlerle bu cinsi tanımaya anlamaya mı çalışmıştı? Ortaçağ nasıldı? Tarihçiler ne yazarsa onları biliyoruz. Nedense benim aklımda erkeklerin savaşa giderken kadınlarına bekaret kemeri taktıkları geliyor. Yeniçağda ise herşey kıran kırana, tam bir mücadele var. İşte, aşkta, savaşta, barışta, yoklukta, varlıkta yanımızda olması gereken erkekler, savaştıklarımız; babamız, atamız, kocamız, sevgilimiz, oğlumuz, kardeşimiz... Elele, omuz omuza yaşamamız gerekenler.

Bir savaş çıkarıyorlar.Dünyanın omuzlarında yükseldiği iki vazgeçilmez cinsi farkettirmeden farklı kutuplara çekiyorlar. Biriniz ezen biriniz ezilen olun diyorlar fakat eşit olamazsınız. İş için, hadi savaşın bakalım daha iyi kim yapacak diyorlar bizlerde hemen yapıyoruz. Kadına ''aaa çocuğa sen mi bakıyorsun? Getir bakalım onu kreşe, git savaş'' diyorlar. ''Hayır ben kadınım, anneyim. Tabiki ben bakacağım'' diyemiyoruz. Hayat şartları deyip belimizi büküyorlar. Hep sen ol, en iyi sensin, erkekde neymiş, dünyanın hakimi sensin diye her dakika kulağımıza fısıldıyorlar. Eminim aynısını erkeklere de yapıyorlardır. İlkçağda da acaba yemek için öldürülen hayvanın başında, sen öldürdün ben öldürdüm kavgası mı yapıyorlardı?

Bence bırakın en iyiyi, en güzeli ve bütün enleri... Dünya yine bu iki vazgeçilmez cinsin omuzlarında yükselsin ve Dünya İnsanlar Günü olsun.