İnsanlar hiç eskir mi?

Dün akşam eski arkadaşlarımla yemeğe gittim.
Dün eski sevgilimi gördüm.
Bugün eski oda arkadaşımla konuştum...

Sonra kendimden ürktüm.
Ne kadar da çabuk eskiyor herşey?! Eskiyor mu hakikaten?
Yoksa biz mi eskitiyoruz bazı şeyleri? Niye, neden?
İnsanlar hiç eskir mi? Eskiyen, eskiyebilen şeyler nelerdir?

Sevgi eskir mi, aşk eskir mi? Arkadaşlık eskir mi, dostluk, vefa?

Siz hiç düşünüyor musunuz, bazen neler eskittiğinizi?
Eskinin ekşi bir tadı vardır , hiç tadımladınız mı?
Ben şuan dilimde o tadın farkına varıyorum..
Ne yapmışım ben insanlarıma,
Ne yapmışım ben geçen zamana!

Koşturmuşum, neye koşturduğumu bilmeden.
Sahi, şimdi benim neyim oldu? Ellerimde ne var?
Almışım beğenmemişim, eskimiş..

Bakmamışım, ilgilenmemişim yeteri kadar eskimiş.
Unutmuşum bir yerlerde, kaybetmişim eskimiş.

Ben neden böyle yapmışım?

Size de arada sırada gelir mi böyle şeyler?
Sizi ateşler basar mı bir anda, üstünüze üstünüze gelir mi duvarlar böyle düşününce?

Hayır pişmanlık değil bu beni saran..
Beni düşündüren şey, onlara neden eski dediğim.
Niye eski yeni ayrımı yapıyorum, herşey her haliyle benim olamaz mı?
Bir bütün olarak yaşamak, istenilecek birşey değil mi?

Dün arkadaşlarımla yemek yedim.
Onlar hala benim arkadaşlarım!
o duygular hala benim!

Bir zamanlar vardılar, belki şimdi biraz daha farklı bir şekilde varlar.

Ama yine de var oluyorlar!

Benimle birlikte, ben de onlarla..

Onlar benim!