İnsanlar için bir şey yapmak gerektiğinde onların isteklerini göz önünde bulundurmanın esprisi yok

Yani istek ve ihtiyaçlarını sorup fikirlerini almak gerekir, doğrusu da budur ama ne istediğini bilen kimseler için. Adam “Bana bir dünya yarat, ben orada yaşayayım” diyor.

Yaratıcılar/tasarımcılar bir şey yaratmak istediklerinde bakkal Rıza’ya mı soruyorlar? Ne istediğini bilmeyen insanların isteklerine göre bir dünya yaratamazsınız.

Bir ülkeyi yönetirken de halka sorulmaz; sen yaparsın beğenirsek alırız, beğenmezsek yeniden yaparsın.

Güya halkı memnun etmek için sık sık bu konu gündeme getirilir, insanların arzu ve istekleri dinlenilir. “Tabiat manzarası istiyorum” diyene tabiat manzarası tablosu yaparsın da nasıl bir tablo olacağına sen karar verirsin.

Yaratıcı beyinler bunun için vardır. Modacı, Samsunlu Hayriye Hanım şöyle bir elbise istedi öyle yapayım demez. Kendi tasarımına göre yapar Samsunlu Hayriye beğenirse beğenir.

Hiç tasarım olmasa, kişilerin istekleri alınıp birebir yapılsa nolur? İsteyenler tasarımcı olsaydı çok güzel olurdu da onları da modacı giydiriyor. İnsan kendine neyin yakıştığını bile bilemeyebilir.

Sipariş sadece sipariş edeni mutlu eder, sipariş usulü yaratım olmaz; hayat gelişmiş beyinlerin ürünüdür, dünyayı simitçi Ali Efendi'nin isteklerine göre kursaydık simide benzerdi. İnsanlara ne istedikleri sorulur da detayı onlara bırakılmaz. Vatandaş ayakkabı istiyorum der ama nasıl bir ayakkabı olacağını o bilmez, siz dizayn edersiniz. Yani kısaca yaratanların/tasarımcıların yarattığı hayatı yaşarız ki doğrusu da budur. Tasarım/yaratım dünyası çok geniştir, herkesin isteğini karşılayacak seçenekler olur. Sizin kendiniz için düşündüğünüzü bile düşünürler. Yani sizin istek ve arzularınızı bilmeleri fazla önemli değildir. Hatta istek ve ihtiyaçlarınızı bildirmeniz tasarımcının yaratım alanını daraltır.