İnsanların dürüst olmasını menfaatimiz için istiyoruz, yoksa bize ne dürüstlüğün faziletinden

Valla ben her şeyi kendi menfaatim açısından değerlendiririm ve doğru yaptığımı düşünüyorum.

İyi insan olmak umurumda değil, belki beni sever diye saygılı davranıyorum; malum geniş omuzlarımız kadar ne işe yaradığını bilmediğimiz insanlığımıza da bakılıyor.

Gerçi beni sevsin, insan olmasa da olur ama ne yapayım düzen böyle!

Dürüst olmasa paramı çalacak, otobüste ayağıma basacak, yalan söyleyip beni kandıracak… İnsanlığının ona ne kadar faydası olur bilemem ama affedersin hayvanlığının bana ne kadar zararı olacağı açık.

Bu durumda doğal olarak beraber yaşadığımız insanların dürüst olmasını istiyoruz. Ama dağda yaşıyormuş isterse ayı olsun bana ne!

Bu konuda bencil davranmamız, gerekirse sadece bana karşı dürüst olsun dememiz anlayışla karşılanmalı, gerçekten dürüst olmayanlardan çok zarar görüyoruz.

İnsanların iyiliğini kendimiz için istemek yanlış değil. Arkadaşım zengin olsun belki para verir. Akıllı olsun yol gösterir. Güzel olsun belki sevgili oluruz. Yiğit olsun seni korur. Arkadaş edinirken bu kriterlere dikkat ederim.

Bir kişinin iyiliğini kendisi için istemek olabilir de iyiliğin fazileti için istemek saçma!