İnsanlığın ruhuna bir dua

Bazen yaşıyoruz işte öylesine…

Bazense büyük amaçlar için çırpınıp duruyoruz.

Ya bir kenara itip unuttuklarımız…

Hala kıymetini anlayamadığımız savurganlıklarımız…

Görmeyi ve anlamayı reddettiklerimiz…

Üzgünüm! Hem de çok!

Ne bugün ne de yarın, belki de hiç değişmeyecek. Her şey böyle sürüp gidecek. Yazık, çok yazık !!!

Sonra üzülmek, ağlayıp sızlanmak neye yarar. Her şey bizim için!

Her şey yaşam için oysa.

Çok mu zor sevmek hesapsızca? O kadar mı zor karşılıksız yardımlaşma? Beş kuruşun hesabını yapmak, onu bunu kayırmak?

Üç günlük dünyada nedir paylaşamadığımız? Nedir alıp veremediğimiz? Neden onca kavga, neden onca gözyaşı? Hepsinin sebebi yine biziz, yine insanoğlu. Bu kadar özelken biz, her şey bu kadar değerliyken neden bir o kadar boş ve anlamsız? Sebebi yine biz yine insanoğlu…

Sanane elalemin derdinden, sanane ondan bundan. Sen kendi işine baksana! Kendi hayatına, yaşam amacına, neler yapabileceklerine, nasıl mutlu olup mutlu edeceğine…

Hep bir yarış, hep mücadele, başkalarıyla kıyaslama… Sen bunlara kafa yorarken inan anlayamıyorum, aklım almıyor. Çünkü kafamız aynı çalışmıyor.

Yazık, çok yazık !!

Küçükken hayal ettiğim dünya değil bu. Anladım, yok öyle bir dünya. İnsanlık öldü ölüyor. Gözümün önünde yaşananlara ağzım açık kalıyor.

Her gün biri doğarken biri ölüyor. Kalanlar hep aynı… Maalesef hep aynı. Ne yaşadıklarından ders alıyor ne de insanlık namına bir şeyler yapıyorlar ya işte içim cız ediyor. Böyle mi yaratıldık biz? Böyle mi olmalıydık? Hiç sanmıyorum. Bir halt ettiklerini sanıyorlar, ama en eşsiz varlık olan ‘kendi’ lerini kirletiyorlar farkında değiller. Gerçek hayatta kirlenmek güzel değildir. Bataklığa bir kez adım attın mı tek kurtuluşun içinde boğulmak, yani yok olmak olur. Hayırlı uğurlu olsun!

Değerler, anca kaybedildiğinde kıymete biner. Yeniden başlama şansın olabilir. Ama bazen ikinci bir şansa sahip olacak zamanın bile olmayabilir.

Her şeyin ve herkesin kıymetini bilmeniz ve size sunulanların farkına varıp değerlendirmeniz ve de yoldan sapanların kendilerine gelmesi dileğiyle…