İnsanlık elden gidiyor

Meğer ne tuhaf insanlar varmış yarabbi dünyada. Saygıyı haketmeyenlerimi ararsınız, sevgiyi paçavra edenlerimi ararsınız, değer nedir bilmeyenlerimi ararsınız. Yaşını başını almış evli barklı insanların; bay bayan hiç farketmiyor karşı cins peşine düşüp, namus kavramını unutmuş insanlarımı ararsınız. Gözlerini paradan başka hiçbirşey görmeyen insanlarımı ararsınız. İnsan hayatını üç kuruşa harcayanlarımı ararsınız. Düşmüşe bir tekmede biz vuralım diyenlerimi ararsınız. Anne-baba kavramlarını unutmuş evlatlarımı ararsınız yada evladının farkına varmayan ailelerimi ararsınız.

Aramak ne kelime; o kadar çoğalmış ki bu saydıklarım, şaşıyorum açıkcası ve'' ne olmuş böyle insanlığa'' diyemeden de edemiyorum.

Yazık çok yazık...

Herkes birşeylerin peşine düşmüş gidiyor. Nereye gittiğini kendisi bile bilmiyor ya da bile bile gidiyor. Bu gidişatının doğru mu yanlış mı olduğunu hiç düşünmeden, umursamadan, yüzleri kızarmadan, utanma duygusu olmadan, asilliği ayaklar altına alarak, gidiyor da gidiyor insanlık elden...

Oysa...

Yaptıklarının ve yapılanların bir gün kendi başına gelebiliceğinin hesabını iyi yapabilmeli insan... Hani derler ya ''gün ola devran döne''.

Ne zaman farkına varacak insanlık arkasındaki bıraktığı değerlerin?