Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

28 Temmuz '08

 
Kategori
Güncel
 

İnsanlık görevimden istifa ediyorum

İnsanlık görevimden istifa ediyorum
 

google görsellerden alınmıştır


İnsanlığımıza ne oldu diye sormak istiyorum, ancak biliyorum ki bizler hiç bir zaman tam anlamıyla insan olmayı beceremedik. Beceremedik de acaba bu yeteneksizliğimizden mi kaynaklanıyor yoksa doğamız gereği içimizdeki vahşeti öldüremiyor muyuz anlayamadım gitti.
Konuşmaya gelince ne de güzel kendimizi en üstün varlık olarak tanımlamayı beceriyoruz. Yaşadığımız bu yerde nefes alan diğer tüm sakinleri nasıl da gücümüzle ezmeye bayılıyoruz. Sonra bu güç bize yetmemeye başladı, Medeniyet'in arkasına sığınarak İLKEL toplulukları eğitimeye adadık kendimizi. Ne de olsa bizim buraya gönderilme amacımız herkesi eğitmekti ya! Onları eğitirken de öldürmekten, işkence etmekten çekinmedik.cSonuçta amacımız önemliydi ve bu uğurda dökülecek kanlar helal sayılırdı...
Tarih boyunca hayvanları, doğayı, güçsüzü ezdik de ezdik....Sonra bir baktık ezebilecek, egomuzu tatmin edecek bir şey kalmadı...Başladık kendimizde uğramaya....Önce devletler arası savaşlar oldu, o imparatorluk senin, bu krallık benim... Kutsal İttifaklar kurarak Müslümanlara karşı savaştık, din savaşlarını sürdürdük...Bu da yetmedi başladık renge göre kendimizi ayırmaya. Siyahı, sarısı, beyazı derken yine yedik durduk birbirimizi...Bilim geliştikçe akıllanacağımızı sandık ama kibirimiz arttı durdu...Bir taraftan ayrımcılığa karşı mücadele verirken, bir taraftan ayrımcılığa devam ettik.
Gözünün üstünde kaşı olanı, çingenesini, yahudisini, müslümanını, kısasını, uzununu, eşçincelini, kürdünü, alevisini, esmerini, sarışınını....Maşallah bize bahane bulmak konusunda çok iyiyiz...İnsanız ya, parça pinçik ettik insanlarımızı...Ne de olsa öldürmek için bahane lazımdı bize...
NEFRET le besledik içimizi, ayrımcılığı sevdik, ne de olsa ldürmeye götüren araçtı kendileri...
Aç kalmamak için öldüren hayvanlar kadar olamadık....
En sevdiğimiz şeyse masumları avlamaktır bizim. Aman Allahım nasıl bir zevktir o öyle...Annesinin elinden tutmuş dondurmasını mutlulukla yiyen çocuğu öldürmekten daha zevkli ne olabilir? Acaba uzaktan seyrettik mi havada uçuşan kolları, bacakları? Nasıl bir haz aldık bunları seyrderken...O bombayı patlatırken ellerimiz titremedi mi hiç acaba? Ya da kalbimizden bir sızı yükselmedi mi o çocuğun cansız bedenini yerde görürken?
Sanırım hayır, zevkle öldürdük hepsini.....
Öldürdük diyorum çünkü hepimiz bu ölümlere katkıda bulunduk...
Hepimiz bu vahşi türün bir üyesiysek eğer, hepimiz katkıda bulunduk...Yüzyıllardır katkıda bulunuyoruz ve bu gidişle bulunmaya devam edeceğiz....Hayır yani madem bu şekilde davranmaya devam ediyoruz, o zaman Allah bize bu aklı neden verdi? Bu sorunun cevabını bulamıyorum işte... Bir İNSAN nasıl böyle davranabilir?
Biz nasıl bu halde olabiliyoruz ve neden yüzyıllardır bu huyumuzdan vazgeçemiyoruz?
Düşünme yeteneğimize rağmen nasıl kendimize zarar verebiliyoruz?
Anlayamadım gitti..
Ama ben mümkünse insanlık görevimden istifa etmek istiyorum...
İNSANLIK buysa ben insan olmak istemiyorum...Bu yaptıklarımızın vicdani sorumluluğu bana ağır geliyor. Bu oyunda oynamak istemiyorum...
BEN YOKUM

 
Toplam blog
: 125
: 1808
Kayıt tarihi
: 24.05.07
 
 

Bir gün elle tutulabilen, mürekkep kokusu içine çekilebilen GERÇEK bir gazetede köşe yazıları yaz..