İnsanlık ölmüş...

Yakın zamanda duyduğum insanlık ölmüş dedirten bir olay; Şimdi anlatacağım olay Bursa 'da çocuk hastanesinde geçiyor. Çok basit gibi dursada insanlık ayıbı. Gece kızı hastalanan kadın kızını apar topar hastaneye kaldırıyorlar. Aceleden yanına telefonunu almayı unutuyor. Doktor bazı şeylerden şüpeleniyor ve burada kalması gerekiyor diyor. O geceyi hastanede geçiriyorlar. Eşi şehir dışında ona haber vermek istiyor. Olay burada telefon aramaya başlamasıyla başlıyor. Hastanede telefon arıyor. Ama hiç bir yerde telefon yok. Kantine iniyor ve kantinde duran kişiye soruyor. Telefonun olmadığını söylüyor. Hastane dışına çıkması gerektiğini söylüyor. Hastane çok sapa bir yerde kalıyor. Kadın gidemiyor. Kantindeki kişiye eşimi çaldırabilirmisiniz o sizi arar diye rica ediyor zor durumda kaldığını söylüyor. Ama nafile adam başlıyor bağırmaya veremem diyor. Madem vermiyosun insanca söyle değilmi. Kadın çaresizce odaya çıkıyor. Bu sefer hemşire geliyor. Hemşireye aynı şekilde rica ediyor. Eşine ulaşması gerektiğini anlatsada hemşire derdinden anlamıyo veremem diyor. Koskoca hastanede ne telefon var nede yardım eden. En son çare odaya giren temizlikçi kadın telefonuyla sürekli oynuyo ona aynı şeyleri rica ediyor. Fakat kadından yardım istediğine bin pişman oluyor. Kadından bir telefon istemesiyle bir sürü hakaret işitiyor. Ağza alınmayacak saçma sapan şeyler söylüyor. Kadın o kadar zor durumda kalıyorki insanlık ölmüş dedirten bir olay burada yaşanıyor. İnsanlar okadar acımasız olmuşlarki merhamet denilen duygu artık kalmamış. Tamam bu zamanda herkese güven olmuyor ama çaresiz kalan insanlara bunu yapmamız gerekiyor. Çevremizdeki bazı olaylara biraz duyarlı olmamız gerekiyor. Unutmayalım ki hepimiz insanız. Bugün başımıza gelmemiş olabilir fakat yarın gelmeyeceği ne malüm. İnsanlara sırt çevirmek yerine yardımcı olalım.