İnternet ve enişte baldız

Son zamanlarda gündemde olan yasal inceleme ve soruşturmalarda , “Bilgisayarına el konuldu, ınternet’ten nereleri aradığı tespit edildi.Telefonları dinlendi. Teknik takipte idi.” Şeklinde açıklamalar yer alıyor.

Diyelim, bir suç örgütünü merak ettiniz, adını yazdınız.Örgütün sitesi çıktı karşınıza. Varsa merakınızı giderecek bilgileri öğrendiniz. Bir arkadaşınıza açtınız telefonu, “Yahu ne olacak bu memleketin hali , terör aldı başını gidiyor, din siyasete alet ediliyor, bir şeyler oluyor, gece saat on birde kapınız çalınıyor, uykulu gözlerle kapıyı açıyorsunuz, tanımadığınız kişiler, efendim kandiliniz mübarek olsun, diyor, siz de sağolun, diyorsunuz, başka bir gecede, kapınızın zili yine çalıyor, adamlar ellerinde kırmızı kurdaleye bağlı kağıtlar olduğu halde, tabaklarda tulumba tatlısı ikram ediyorlar, kağıtlarda ayetler hadisler, Bunlar alışılmış şeyler değil.Birden bire türbanlılar, kara çarşaflılar çoğalıyor. Din her şeyin çaresi gibi gösteriliyor. Gazetelerde, daire müdürleri şeyhlerle, şıhlarla yan yana. ”

Rastlantı bu ya, bir gün , bir kuşku ile gözaltına alındınız. Bilgisayarlarınıza el konuldu. Internet’te nerelerle görüştüğünüz tespit edildi.Dinlenen telefonların dokümanları yapıldı. Haydi bakalım çık içinden.

Ayrıca Yabancı dil biliyor, yabancı siteleri arıyor, buralardan merak ettiğiniz veya ihtiyacınız olan bilgileri almışsanız ve gözaltındaysanız, aradığınız bilgilerin ne anlama geldiğini kayıtlarınızı inceleyen soruşturmacı bilmiyorsa, gelsin tercüman veya dil bilen bir uzman, çözünceye kadar, siz misafirhanede, pardon nezarethanede kalır mısınız, kalmaz mısınız?

İnanmıyor musunuz? O günleri güzel Türkiye’miz geçmişte yaşadı, şimdi de yaşar.

Geçmişte, “Kitaplarına el konuldu, yasak kitaplar ele geçirildi.” deniyordu.

O zamanlarda, arama taramanın birinde, Biyoloji kitabı bulundu, aramayı yapan asker, hayatında biyoloji sözcüğü duymamış, bu yüzden ‘biyoloji’yi anlayamadığı için, “Haydi bakalım, gir içeri. “ “Tilki tilkiliğini ispatlayana kadar, post elden gitti.” Bu arada, bizimki içerde üç dört gün nezarette konuk oldu. O zamanın nezarethaneleri; Allah korusun, nemli, soğuk ve karanlık ve dört duvarlı betondu

Tabi o ortam, ihtilal ortamıydı. Nice kitaplar yakıldı, nice kitaplar gömüldü toprağa. Kitap korkusu ve kitap düşmanlığı yaşandı.

O gündür, bu gündür Türk milleti kitaptan korktu, kitabın yanına yaklaşamaz oldu.Bu yüzden çok şey kaybetti, tercih yapamaz iyi bir tüketim toplumu oldu. Kredi kartlarına hücum başladı. Lüks arabalar yolları doldurdu. Siyasetçiler, özellikle iktidardakiler “Benim vatandaşım zenginleşti, güzel arabalara biniyor.” diye meydanlarda nutuklar attı .Cep telefonlarının en pahalısını alan, marlboro tüttüren vatandaş, gazeteye kitaba ve beslenme ihtiyacına gelince “Para yok.” dedi.Velhasıl, iş, baldız enişte hikayesine dönüştü

Aldı bir curcuna gidiyor, bakalım sonu hayrola. Hüseyin Seyfi