İntihar ikliminin payitahtı

Bilinmez artık
Hangi çağdan beslenir ruhum
Bilinmez daha...
Kızıl bir tunç yontulur içime
Telkâri bir kibirdir sözcelerim...

Sokaklardan beslenen yalnızlığımdandır
Ulu orta çoğalan avarelikler...

Bir dağım olsun istemem
Boran bir hengamedir viranelikler
Ne olsun ki neyzene göre
Her ömür bir şarap tadındadır...

Doyumsuz bir sefalettir zulmü bitiren
Ki her hançerin haresi kendi zehridir...
Keskin sirkenin verdiği zarar da
İntihar ikliminin payitahtı olur...

Ol sebepledir;
Sol yanım sancır her fecir
Her dem asi bir çocuk olurum
Akşamlar yorgun
Ben güneş yüklü
Bir gezgin olurum...

Eteklerimden yıldızlar dökülür
Kavruk mor gecelere
Her gurup vakti kanayan
Bir ince yol olurum...

Bir öfke seli yıkar bendimi
Belki de en kırılgan saatte
Zamanın en insansız ve insafsız
Bir kentinde ölürüm...