Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

11 Temmuz '13

 
Kategori
Siyaset
 

İrecep Emmi ile kısa söyleşi

İrecep  Emmi ile kısa söyleşi
 

Milletin Efendisi


Ne zaman milletin birliği, memleketin bölünmez bütünlüğü, tehlikeye düşse; uğrunda ölmek gerekse, Anadolu’nun yağız, bıçkın delikanlıları gelir akla.

Nerede elleri kınalı, avuçları nasırlı, yüzü güneş yanığı, gözü yaşlı; ana, bacı,  eş ve yavuklu görülse: Anadolu’nun çilekeş kadını çıkar karşına.    

Vatanı canından aziz bilip uğrunda can verenlerin,  uğruna can verdikleri vatan toprağında başını sokacak bir evi, üstüne binecek bir katırı bile yoktur!

Hangi kanalda memleketin istikbali masaya yatırılsa, Gazete manşetine çıksa; Televizyon ekranında konuşulsa: ünü uluslar arası suları aşan, yüksek Tirajlı gazeteler de yazan, yüksek reytingli televizyonlara program yapan yapımcılar boy gösterir ekranda…

Yağız bıçkın delikanlının uğruna can verdiği Vatan’ın geleceğini, metropol kentte yaşayan, yalı da oturan; İstanbul’u mekan tutmuş, orta köyde, Nişantaşı’nda Viski yudumlayan, kum kapı’da balık- rakı muhabbetine kürek çeken; mutluluğa kadeh kaldıranlar tartışır

Ekrana hangi sanayi ürünü düşse, hangi gıda maddesi piyasaya sürülse;  reklam filmi çekilse, beyaz perdede ünlenmiş, dizi filmlerde rol almış, adı öne çıkmış aktris ve artist kapar rolü.

Ülkelerin zenginlik ölçü birimi olan GSMH artışından cukka da onların payına düşer.

Holding sahipleri, borsa vurguncuları ihale mafyası, siyasi parti rantçıları terazi kefesine sığmaz.

Uzunluk ölçü birimi onları ihata etmez, kucaklamaz.

Tartı, ölçü ayar birimi ve de para değeri yalnız garibanların rüyalarını süsler.

Diyeceğim o ki garip guraba her zaman zekâta, fitreye muhtaç, yıllık enflasyon artışına mahkûm.

Hal böyleyken mizah yazarları, felsefe üstatları kemer sıkmaktan beli kopan orta direğin, zekâsını sorgular.

Seçme seçilme ölçülerini mukayese eder, terazinin kefesine koyar ve tartar.

Bir torba kömür, 2 paket makarna siyasi literatürün tartışma konusu ve zekâ ölçü birimidir.

Program yapan, yazı yazan aydının aklına hiç gelmez!

Dağda koyun güden bir çoban, tarlada çift süren bir çiftçi, fabrikada çalışan bir işçi de fikir üretebilir, çözümsüzlüğe bir çözüm bulabilir diye akıl etmez.

Akıl etmediği için fikrini sormaz, ekrana çıkartmaz, söyleşi de yapmaz!

Ben bu geleneği yıkmaya, örfü değiştirmeye karar verdim.

Sabah kalkınca ilk işim milletin efendisi, İrecep emmiyi aramak oldu.

O’nu kahvaltıya davet ettim.

Hiç nazlanmadı, davete icabet sünnettir dedi ve palas pandıras geldi.

Karşılıklı oturduk kahvaltı masasına.

Allah ne verdiyse iştahla birlikte yedik.

Aklımdan geçenleri aktardım kendisine, gözlerinin içi güldü.

Olur dedi sen sor ben cevaplayım.

Yalnız bir ricam var!  

Söylediklerimi sansürlemeden yaz! 

Söz dedim ne söylersen budamadan, gagasını, kanadını kesmeden kuşa çevirmeden yazacağım.

Keyfine diyecek yoktu.

Çay bardağını avucunun içine aldı, koltuğa iyice yaslandı ve gözlerimin içine bakmaya başladı.

Ben de sabırsızlanıyorum, nasıl bir şey çıkacak bilmiyorum.

Ne çıkarsa bahtınıza... 

-Adın ne?

İrecep Demir.

-Kaç yaşındasın? 

Onu söylemesem!

-Çok mu yaşlısın?

Geç onu evlat geç!

-Peki.

-Ne iş yaparsın?

Milletin Efendisiyim.

-Nasıl yani?

Türkiye’nin kurucusu Mustafa Kemal Atatürk verdi bana bu unvanı.

O günden beri bu unvanı gururla kullanıyorum.

-Köylü olmak nasıl bir şey?

Eskiden daha iyi idi, şimdi önüne gelen itip kakıyor, toplantı salonundan kovanlar bile var.

-Siyasetle aran nasıl?

Tam göbeğinde oturuyorum. Lakin pek de iç acıcı görünmüyor.

-Biraz açar mısın?

Demirel’in deyimiyle “Hükümetin Başı” siyaseti çok geriyor. Ne zaman ağzını açsa ormanın içinde ağaçları sayıyor.

Çamsız, köknarsız, ladinsiz, meşesiz orman olur mu?

-Niye Başbakan değil de Hükümetin başı dedin?

Allahın bildiğini kuldan saklamam. İçimden Başbakan demek gelmiyor.

-Sebebi ne?

Ağzından “Ne Mutlu Türküm Diyene” cümlesi hiç çıkmadı. Mustafa Kemal Atatürk’ün adını unutturmak için elinden ne geliyorsa onu yapıyor. Türkiye Cumhuriyeti Devletinin birlik ve bütünlüğü ile kedinin fare ile oynadığı gibi oynuyor.

 Ecdadım diye Hanedan mensuplarına sahip çıkıyor ve onlara özeniyor.

Atatürk Türkiye Cumhuriyetini kurmasa Türkiye diye bir devlet,başında şimdiki başbakan olur muydu?

 Osmanlı diye bir ecdadı mı kalmıştı?

-Başka?

İmralı’da bir katil var!

Bu katili dünya âlem bebek katili olarak iyi tanıyor.

İktidarın başı bu katili Türk Devletine muhatap etti ve onunla masaya oturdu.

Şimdi de Kandil deki PKK terör örgütünü İmralı’da ininden yönetiyor.

Anlayacağın 2 kere ağırlaştırılmış müebbet hapse hükümlü bir mahkûm beka vadisinden yapamadığını İmralı’dan yapıyor.

Basını iyi izlediğin belli, Kandilde yapılan değişikleri izledin herhalde?

İzlemeyen mi var evlat!

Teröristin adı gerilla oldu.

Bin yıllık kadim dostumuz Kürt’leri bölmek için elinden geleni yapıyor.

Ben İstiklal savaşı sonrası İsmet Paşa başkanlığında yapılan “Lozan Barış Konferansı sırasında genç bir delikanlıydım. 

İsmet Paşa ve mesai arkadaşları İstiklal savaşının tartışmasız galibi olmalarına rağmen BDP’li ayrılıkçılar gibi basına gururla poz verdiklerini görmedim, şahitte olmadım.

-Memleket Meseleleri ile bu kadar yakından ilgilendiğini bilmiyordum.

Türkiye’den başka bizim Vatanımız yok evlat.

-Murat Karayılan yerini, Cemil Bayık’a bırakmış!

İsimlerin hiç önemi yok!

PKK’nın başında bebek katili var.

 Eskiden Bekaa Vadisi karargâhıydı şimdi İmralı.

Gerisi (Erbakan hoca ifadesiyle fasa fiso) benim için!

-Ömürsün İrecep emmi vallahi.

Dudakta acı tebessüm, zoraki gülümseme.

Anlaşılan kendi İfadenle” Hükümetin Başına” çok öfkelisin.

 O kendini anaların gözyaşı dursun, analar ağlamasın diye savunuyor..

Geç evlat onları geç!

Biz bu vatan toprağını sokakta bulmadık. Her karış toprakta bu aziz milletin akan kanı var.

Analar ağlamasın diye Teröriste teslim mi olmak gerekiyordu?

Dağa çıkan eşkıya pişmanlığını ifade eder tüfeğini ters asar gelir teslim olurdu.

Devlet dediğin eşkıyaya teslim olmaz.

-İrecep emmi bu gün bu kadarla yetinelim. Bir başka gün başka bir söyleşi yapalım..

Ne Dersin?

Ben bu işi sevdim.

Ne zaman çağırırsan çağır koşa koşa gelirim.

Bizde laf çok!

-Teşekkür ederim İrecep emmi.

Ben teşekkür ederim evlat!

 
Toplam blog
: 380
: 438
Kayıt tarihi
: 27.08.07
 
 

Karanlığın düşmanı Işık! Gecenin zifiri karanlığı, şafak sökerken yerini, ufukta yükselen Güneş Işı..