İrinini Patlat

İRİNİ PATLAT

Önce irini patlatılmalı dolamanın,

Acılar hissedeceksin patlarken.

Sonra yine dolacak, bir kere daha aynı işlem.

İyileştirmek için ha babam merhemleyeceksin ki,

Bitsin zonklamaların.

Bitse bile süre var daha iyileşmeye.

Önce içindekileri boşaltmalı kişi. Anlata-anlata soğutmalı içini.

Ki bazı yanıkların soğuması, zamanın buzlaşmasıyla olası.

Böyle bir olasılık mümkün mü?

Neden olmasın-lara döner her şey zamanla.

Değişir insanın topraktan mayası.

Bekledikleri, besledikleri, duyguları, bazen cam bazen kristal taşa döner.

Gözlerinin aradıkları, gönlüne taht kuranlar,...

Tahttan devrilenler...

Zaman-zemin-kişi üçlemesiyle her şey değişken.

Uyusan da döner dünya, uyumasan da sana hiç bir şey sormadan.

Rahatça uyu da uyanınca bakarsın fal küresindeki olacaklara.

Üstler alta, altlarsa bulutlara çıkarlar.

Aynı sanırsın kendini aynaya bakarken,

Aynılık da kendi zamanında kalan bir kavram.

Değişirsin, elindeki deriden, gözlerindeki bakışların samimiyetine kadar.

Sonra-sonra herkese ve her şeye doygunluklar...

Aynı hissediyormuş gibi sanılsa da, aynı değildir hiç bir şey.

Yüreğinin kimyası değişmiş, ayrık otları dolmuştur hayatın göbeğine.

Dilinde, gönlünde de.

Yorgunlukların taşınması zor mesafelerinde;

Sağlıkla alınan her nefes cepteki kar hanesinde ikramiye.

Gülmek kalır sana, bir de yanında güvenle güldüklerin.

Gösterdiğin, göstermediğin aşk için hissettiklerle birlikte.

Değerler de değişir değer verdiklerinde.

Anlamlıdır yaşam her şeye rağmen,

Eğer sen kendini anlamaya-anlamlandırmaya hevesliysen.